zoeken en vinden afsluiting

Het is dat van de mens wat overblijft, niet van zijn lichaam en niet van zijn lichamelijke ziel, maar van zijn geest, zijn wezen en zijn koningschap.
Hoeveel licht en vreugde vermag uw ziel te dragen? Train u met meer. Ik weet het wel. Er zijn mensen die zeggen: het is niet goed gedaan, zolang er zoveel schrijnend leed is op de wereld. Er is voor ons niet aan te beginnen, zolang mensen van honger sterven. Uit protest wensen we niet gelukkig te zijn. Het is onmogelijk het te zijn en tegelijk te weten, dat onze broeders en zusters zonder lafenis zijn.
Wat ik u schrijf is echter lafenis, maar men wil het niet drinken. En Jezus zegt: Nu ik begeer het u te zeggen, vraagt ge mij er niet naar. Waarom zouden ze er niet naar gevraagd hebben? Wel, ze hadden immers andere zorgen. Ze waren met andere dingen bezig, alsof ze daarmede wilden aantonen: Waar wij ons mee bezig houden is van veel belangrijker natuur. Misschien hadden ze mensen zien hongeren of een onverzorgde dode gezien. En de boodschap van Jezus is niet voor een dood lichaam, maar voor een levende ziel.

O als hij gaat zoeken, werkelijk, dan komt er een verandering. En al veranderende, gaat hij onderscheiden. En in de onderscheiding gaan al meer en meer de ogen open. Zal hij bevreesd zijn, de mens, omdat hij gaat veranderen? Gaat men zich niet veranderen, als men ter bruiloft gaat? Kunt ge de verandering waarnemen? Proeft ge het? Zoet, zuur, zout, doordringend, zacht? Merkt ge die subtiele beweging in u? Subtiel, zéér zéér snel. Bemerkt ge in u die snelle beweging? Letter aan letter heeft zich gereid. G-e-u-r-i-g. En de bewegingen, de snelle bewegingen, zijn tot klank geworden. Wat ge waarneemt en gewaarwordt heeft een beweging in het lichaam. Door uw zoeken hebt ge een zeer fijne adem in uw ziel ontdekt, een geurig gerecht, een wonderbare maaltijd. Uitgezocht temidden van vele andere. Bewust gekozen temidden van vele andere. Wat deden de discipelen? Zeiden ze: Heer, ik kies u. Ik kies de beweging, die gij in mij veroorzaakt?

Gij zijt de waarheid, Heer. En uw waarheid maakt waarheid in mij wakker. Ik kies mijn eigen waarheid, mijn eigen zijn. Gij leert mij in mij zelf te bevestigen in de kracht van mijn waarheid, die ik in stilte en verwondering daardoor bevestigd gevoel. Welk een wonder dat we in het Koninkrijk onze eigen oorsprong hebben, dat wij uniek zijn in de lichtemanatie, die de geestesvonk in ons maakt tot vlam. Het is een smaak, die alle andere overtreft. Het is de nectar, die een ander u niet verschaffen kan, maar u aangereikt wordt in uw eigen innerlijk leven. De ambrozijn, die ge zelf kiest, die van u zelf en uit u zelf is. Ambrosie = onsterfelijk. Zou Jezus dat gezegd hebben? Zou hij het werkelijk gezegd hebben? Onsterfelijk van geur en heerlijkheid? Onsterfelijk heerlijk. Weet u wat dat betekent? Ik heb het zó lief dat ik de dood niet meer vrees. Want door de dood als afscheid, ontvang ik 'mijn nooit meer sterven kunnen' en schenk ik het leven, dat nooit meer sterven kan, altijd, altijd.
Mens wat zoekt ge, wat wilt ge, wat kiest ge, wat hebt ge lief? En begrijpt ge dat het heerlijk is het leven te verliezen, omdat ge het dan pas leert geven?
Zullen we allen aanzitten? Zullen we het allen uitzoeken, ieder naar zijn keuze, en tot de ontdekking komen dat er voor ieder een eigen gerecht is? Er staat K-o-n-i-n-k-r-i-j-k; er staat H-e-e-r-l-i-j-k-h-e-i-d en verder K-r-a-c-h-t. Ge zijt het Koninkrijk en de Kracht en de Heerlijkheid. Dat staat er! En het is in u, binnen in u en daarom staat het er.


Barend van der Meer

De uitgesproken woorden:

http://www.megaupload.com/?d=96HLKLUE

Reacties

Populaire posts van deze blog

zachtmoedigheid

NIETS ZIJN

de golf en de oceaan