vriendjes worden



Het heeft uiteindelijk allemaal met elkaar verband.
Omdat we vast willen houden aan van alles en nog wat, kunnen we nooit echt vriendjes worden met iedereen.
Zullen we altijd afhankelijk blijven van bekrachtiging van beeldjes, van ideeën, van gedachten, instemming krijgen etc. etc.
Je gaat in gevecht met andere die andere beeldjes hebben. Je moet je verdedigen, gaat aanvallen, tegen alle vormen, ideeën.
Je legt de schuld bij t verleden, je ouders, je opvoeding. Zij hebben van alles gedaan en daarom is je leven nu zo ellendig.
Maar zitten we niet allemaal in hetzelfde schuitje?
Zaten je ouders ook niet verstrikt in allerlei beelden, zo moest het en niet anders. Dat waar ze aan moesten beantwoorden?
En zo zitten we aan elkaar vast in de dans van liefde en haat om t maar heel algemeen te stellen.
Ik hou van jou, want..... je bevestigd mijn beelden, mijn ideeën, mijn idealen, mijn emoties.
Ik haat je want je ontkracht mijn beelden, je ziet me niet, je oordeelt over me....etc. etc.

Maar de Liefde kan zo niet vrijkomen.
Zo zullen we nooit vrij zijn.
Zo zullen we altijd afhankelijk blijven van zoveel.
Om onszelf overeind te houden.
Om ons ego overeind te houden.
Wil dit ego verdwijnen dan is de voorwaarde openheid.
Durven toelaten van de ander. Durven toelaten van je eigen kwetsbaarheid, kwetsbaar zijn. Open zijn.
Durven geraakt te worden in eventuele pijn.
Zodat er heling, inzicht en begrip mag/kan komen.
In die openheid, kun je jezelf echt voelen, en het leven om je heen.
Als je geraakt durft te worden.
Dan kan het Leven door je heen stromen, je vervullen.
Want het ego staat tussen die Stroom in.
Verkrampt vasthoudend aan zoveel.
Zoveel zoekend buiten zichzelf.
En de vervulling ligt te wachten binnen jezelf.
Je hoeft slechts je hart te openen, zodat het kan luchten, gezuiverd kan worden, traantjes mogen vloeien. Even helemaal weerloos zijn in overgave.
We hoeven niemand te zijn, niets groot te houden, sterk te zijn.
En we hoeven ook geen oordeel over de ander te hebben.
Diep binnenin zijn we allemaal vriendjes en vriendinnetjes.
Maar t ego kan nooit een werkelijke vriend zijn, vriendin zijn.
Het ego houdt je altijd geïsoleerd.
We zijn zo, zoveel meer, en daarmee kunnen we met elkaar verbonden zijn. Ieder met zijn/haar eigenheid. Samen onderzoeken, elkaars leven betasten, bekijken. Goh, zie jij t zo, is dat jouw levensbeeld, invulling, interessant.
Delen van het leven met elkaar, overal waar we zijn.
En overal kan die ont-moeting plaatsvinden, waar je ook bent, als jij open bent.
Dan kan iedereen je vriendje, je vriendinnetje zijn omdat je vriendje/vriendinnetje met jezelf geworden bent.


Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/wc5IbikV9f

Reacties

Populaire posts van deze blog

zachtmoedigheid

NIETS ZIJN

de golf en de oceaan