vrijmaken van de Essentie



Het is maar wat je wil. Wil je, je leven uitleven levend vanuit je ik, of is echt je diepste intentie om je Essentie vrij te maken en van daaruit werkelijk Vrij te worden?
Als het je diepste intentie is om je Essentie vrij te maken dan heeft dit gevolgen. Gevolgen die pijnlijk kunnen zijn voor het ik, confronterend. Dat iets zichtbaar wordt wat je liever niet wil zien. Waar je het liefste aan voorbij gaat, de lieve vrede behouden, ieder zijn eigen rol, gewoonten, patronen. En zo sijpelen de jaren door je handen weg.
Maar vindt er dan nog werkelijk innerlijke verandering plaats. Raak je dan niet meer en meer uitgeblust naarmate de jaren vorderen, en er eigenlijk minder en minder geneugten zijn om werkelijk van te genieten?
Zien waar je eventueel jezelf vastgezet hebt in al die gewoonten met elkaar. Geleefd wordt door de dagelijkse beslommeringen. Geleefd wordt door alle ritueeltjes, gewoonten. Ontwijken van werkelijke communicatie en uitwisseling. Ver weg stoppen de Stem van je Essentie van wie je werkelijk Bent, en daardoor uiteindelijk al vroegtijdig sterven? Al lijk je dan nog te leven?
Hoeveel van deze mensen zijn er niet, die eigenlijk alleen maar geleefd worden door zoveel maar waar het werkelijke leven doodgebloed is.
Wil je ook zo'n mens worden, of durf je te zien waar je al zo'n mens aan t worden bent?

Een uitdaging.
Een uitdaging om te durven onder ogen zien waar je niet meer leeft. Wat verstopt is geraakt. Waar de rituelen/gewoonten/patronen, over genomen hebben. Te durven zien waar je in een rol gestapt bent waarin je jezelf veilig voelt. Wat veilig is voor het ikje maar waarin de Essentie verstomd is. De Stem van wie je werkelijk Bent.
Je leven onder de loep nemen. Zien hoe je reageert op de ander, binnen je relatie, wat er wakker wordt, waar hierin nog werkelijk leven is en geen automatisme. Waar je vol verwijten zit en oordelen en invullingen die misschien meer met jezelf te maken hebben dan met de ander. Waarin je de ander wil bepalen, of waarin je jezelf laat bepalen door de ander?
Durven voelen wat werkelijk Wil, wat je Essentie wil. Durven toelaten de pijn die hierdoor misschien vrijkomt als je durft los te laten al die patronen. Ze doorziet, de gewoonten, er niet meer automatisch aan toegeeft. Voelen wat die pijn wil zeggen, wat er onder de pijn zit.
De eventuele eenzaamheid onder ogen zien en toelaten. Het werkelijke gemis dat je voelt en waar je alleen maar voor vluchtte in zoveel op zovele manieren.
En dan als je Weet, als je voelt je Essentie, dan de durf hebben om die Stem te volgen. Om die Stroom te volgen, waar die ook heen wil, wat de gevolgen ook zijn. Dit zal waarlijk vrijmakend en bevrijdend zijn. De vervulling in jezelf, en niet meer proberen te zoeken buiten jezelf. Waarlijk de Liefde die je zult mogen ervaren waardoor je waarlijk de ander kunt liefhebben.
Loslaten waar nodig, of vanuit een totaal nieuw fris, sprankelend, zich steeds weer vernieuwend, verdiepend, innerlijk verrijkend fundament doorgaan.

Kagib

De uitgesproken woorden:

http://we.tl/lGKN1tjnvQ

Reacties

Populaire posts van deze blog

zachtmoedigheid

NIETS ZIJN

de golf en de oceaan