Kagib Weteninhethart

Dat is de ommekeer. Het ankerpunt leggen in je binnenste. Daar iets ervaren waar je jezelf zonder angst meer en meer aan overgeeft, waar de Stroom ook heen gaat. Het dagelijkse leven krijgt een totaal andere betekenis naarmate dat Andere in jezelf meer en meer verankert raakt. Je hiermee verbinding voelt, je gedragen door voelt. Het slaat je minder en minder uit je evenwicht. Meer en meer een relativeren. Minder en minder een verblind raken door alles wat buiten jezelf zo belangrijk lijkt. Meer en meer ervaren dat er eigenlijk niet zoveel echt belangrijk is. Het allerbelangrijkste is om die Verbinding te behouden, in de Stroom te blijven, daar voeling mee te houden. Er groeit een gelijkmoedigheid van binnenuit. Je vindt het midden in jezelf, laat je niet meer heen en weer gooien. Er is ook steeds minder waardoor je heen en weer gegooid wordt, waar je gevoelig voor bent, wat je kan raken. Je hebt alles over gegeven, en keer op keer bleek dat dit het beste was wat je k

Ieders leven heeft natuurlijk betekenis, hoe dan ook. Maar er is zoveel mogelijk. Er liggen zoveel mogelijkheden in het mens zijn, in het hier zijn. Om dit vrij te maken, betekent veel loslaten, overgeven. Durven veranderen. Durven toelaten dat alles wel eens heel anders zou kunnen zijn. Het omvat ongelooflijk veel, werkelijk deze weg op gaan. Alleen komen staan. Bevreemd aangekeken worden, wat doet ie, wat doet ze nou. Weerstand, verzet. Aan t begin voel je jezelf nog heel kwetsbaar en onzeker. Je voelt je nog aangevallen , aangesproken als iemand zegt dat t anders is. Het ego wil dit dus niet. Die wil alles bij het oude houden, onder controle houden, zekerheden in uiterlijkheden, in wat ie kent, in wat bekend is. Dat onbekende is zoooooo onzeker, en je krijgt er niks voor terug in eerste instantie. Geen aanzien, geen geld, geen complimentjes, schouderklopjes, steun. Brrrr helemaal op jezelf teruggeworpen worden, das maar niks, dat vindt t ego maar niks. Alles op losse schroeven,