Eigenlijk gaat het erom dat je op n punt komt dat je totaal met lege handen staat. Dat alles uit je handen geslagen is. Van daaruit geef je dan alles uit handen, geef je jezelf over. Het is een periode van helemaal op jezelf teruggeworpen worden. Het echt niet meer weten, en t ook niet meer geforceerd willen weten, een verwoed vechten om eruit te komen. Nee t is eerder een verstillen, tot stilte komen, tot rust komen. Alles losgelaten hebben, dan kan de Verbinding gemaakt worden, de aanraking plaatsvinden, waarna alles anders is. Je Weet dit dan. Er is iets in je wakker geworden wat je eigenlijk allang wist maar nu tot leven gekomen is. Een nieuwe weg ben je opgegaan. Een weg waar geen terugkeer meer op mogelijk is. Je enige verlangen is, in deze Verbinding, om verder te gaan. Eigenlijk is en blijft dit de voorwaarde. Daarom zeggen de Rozenkruisers ook altijd dat je pas bij de School komt als je ervaringsvol bent, alles geprobeerd hebt, maar dat dit vruchteloos was. Is dit Pad dan niet...
Reacties