Kagib Weteninhethart

Angst is alles dat nog niet tot klaarheid gekomen is, wat nog onderhuids zit, onbewust is. Van daaruit worden emoties wakker, ontstaat weerstand tegen iets of iemand. Het zijn allemaal tekentjes dat iets gezien wil worden, aan de oppervlakte wil komen. Waarom die dans van beloning en straf, je verantwoordelijk voelen, van waaruit? Dat is niet het ware verantwoordelijkheidsgevoel, dat is beladen geladen met ervaringen uit het verleden, opvoeding etc. Waarom de fixatie op succes en daardoor weer angst voor mislukking? Ook weer programma's uit het verleden. Moest je presteren voor je ouders, je vader? Ook de maatschappij voedt je met programma's wederzijdse beinvloeding hierin. Ook de cultuur kan heel bepalend zijn voor een bepaalde opvoeding. Goed worden, weer van waaruit, van wie moet dat? Heel vaak weer vanuit ervaringen uit het verleden ontstaan. Moet je goed in iets zijn om zo gewaardeerd te worden? Goed zijn om aanvaard te worden? En wat is goed? Allemaal jasjes van angst. A

Voor alle duidelijkheid, juist als je helemaal in het nu bent, kan intens zichtbaar voelbaar worden wat je ego is. Maar het wordt gedragen door dat nu, door dat moment, door dat wat waarlijk Liefde is, wat Weet. Het is de Eeuwigheid die zich dan kenbaar kan maken over wat is in de tijd. Die kan je emoties en gedachten ontmaskeren. Dat je er zo waarlijk inzicht in kan krijgen zodat ze mogen en zullen verdwijnen. Als je het echt Ziet verdwijnt het. Onze ware aard is niet van de tijd maar het omvat wel de tijd door alle tijden heen. Daarom Weet het ook zo goed dat wat nodig is, wat het moment vraagt.  Het gaat niet om iets handhaven, het gaat om te zien te voelen wat we doen, waar emotie wakker wordt, gedachten die je denkt, dat je hier intens alert op wordt in wat door je heen gaat. Het gaat niet om dat je er onpersoonlijk naar kijkt want dan haal je eigenlijk de energie er weer uit.  Als ik naar mezelf kijk, ja ik had altijd die waarnemer maar al had ik die waarnemer toch gingen die int