Posts

Posts uit december 14, 2014 tonen

Mens worden

Afbeelding
Dat is uiteindelijk de kern dat wij ruimer en ruimer en ruimer worden. Maar niet wij worden ruimer, wij ruimen het veld. Pas dan kan dat alomvattende de ruimte in ons laten ervaren. Meer en meer omvattend/bevattend worden, juist door te verdwijnen. Dit proces kan altijd voortgang vinden, houdt nooit op dit verruimen, als we er ruimte aan geven. Voorwaarde voor dit proces is nederigheid. Maar nederigheid kun je niet doen, het mag een ervaring worden waardoor je vanzelf nederig wordt. In een besef dat Tao dat de Kracht dat het Zijn, zo, zo wijs zo, zo Liefdevol zo vol compassie zo veel dimensies heeft. Zozeer alles Weet dat je niet anders meer kunt dan symbolisch je hoofd buigen en zeggen niet mijn wil geschiede. Neem me mee. Laat me meestromen met die Eeuwige stroom waar die ook heen gaat. En daarin voel je jezelf zo geborgen, zo beschermd, zo gedragen waardoor het leven licht en blij mag zijn. Waardoor dankbaarheid opwelt dat je leeft, dat je dit hebt mogen vinden in

pijn

Alleen iemand die pijn heeft, haalt uit naar anderen. Paul Ferrini Dat kan een eye-opener zijn, bovenstaande. Het lastige is, heel heel veel is onbewust. Heel veel van ons handelen is onbewust, en veruit de meeste mensen zijn nog onbewust. En vanuit dat onbewust zijn reageren we op elkaar. We denken dat we dit zijn, dat het zo is, en niet anders, en bijna altijd kijken we helemaal niet in onszelf wat de betekenis van die reactie is die we hebben op de ander, op het leven. Dus ook, geestelijke pijn, is bijna altijd onbewust, verborgen geraakt. En vanuit die verborgenheid wordt naar anderen uit gehaald, op alle mogelijke manieren. Eventueel goed voor jezelf je hierin bewust te maken. Waarom val ik steeds aan? Maar ook in hoe iemand op jou reageert, misschien naar jou uithaalt. Niet meteen terug slaan, in verdediging, met woorden, terug in de aanval. Dat zal niets oplossen. Maar het open gooien, het eventueel uitspreken, he, wat is hier, wat is met je aan de hand. Wat

onvoorwaardelijke Liefde

Iemand die liefheeft zonder voorwaarden is nooit gehecht aan de afloop. Paul Ferrini Ja, dat hoor je vaker he, de onvoorwaardelijke liefde, dat is het. En ja, dat is Het ook. Alleen dat kunnen wij niet doen. Dat zal zich dan vroeg of laat 'wreken' Onvoorwaardelijke Liefde kunnen we wel vrijmaken. Beter gezegd, ons laten bevrijden door die onvoorwaardelijke Liefde. Het komt eropneer in die Liefde is het vervuld. In die Liefde is alle afhankelijkheid van de mens, van de wereld om jou heen verdwenen. In die Liefde doe je niets meer ter compensatie, ook niet onbewust. In die Liefde stroom je als het ware over, al mag het ook binnenin blijven. In die Liefde is waarlijk Vrijheid. In die Liefde doe je wat het moment vraagt en laat dan los. De verantwoordelijkheid, hoe hiermee omgegaan wordt ligt dan bij de ander. lieve warme groet Kagib

toetsingen en beproevingen

Afbeelding
Wat gebeurt is altijd een teken, van betekenis, dus ook rampspoed etc. Maar wat het teken is, is open. Als we ontvankelijk zijn zullen we het Weten. Als er emoties geraakt worden, dan is t duidelijk, dan zijn er aanrakingspunten die gezien willen worden. Er is een ingang in jou die, die aanraking kan veroorzaken. Door te zien wat dit is, zal dit verdwijnen, zal het oplossen in dit inzicht in dit Licht. Dus daar gaat het uiteindelijk om, wat kan jou nog raken, wat kan jou nog gespleten maken, wat kan jou nog uit je midden halen, buiten jezelf door laten geraken? Heb het hier natuurlijk niet om bv even een stuk van rouw/verdriet als je iemand los moet laten, iemand sterft, dat is heel natuurlijk. Maar voor de rest geeft het leven zich om jou heen vorm, toont een spiegel om iets zichtbaar te maken wat nog gezien wil worden. Iedereen speelt daarin zijn/haar rol, niet alleen situaties maar ook mensen. Dit wil niet zeggen dat alle chaos, alle ontberingen, alle rampspoed e

loutering

Wanneer gij blijde zijt, schouwt dan diep in uw hart, en gij zult zien dat enkel wat u smart gegeven heeft, ook vreugde brengt. Wanneer gij verdrietig zijt, blikt dan opnieuw in uw hart en gij zult zien dat ge weent om wat u vreugde schonk. (...) Voorwaar, als een weegschaal hangt ge tussen uw smart en uw vreugde. Alleen wanneer ge ledig zijt, staat gij stil en zijt in evenwicht. Kahlil Gibran Het is natuurlijk niet zo zwart/wit zoals hij het hier aanduidt. Maar het is wel zo dat veruit de meeste mensen steeds weer heen en weer gegooid worden, op en nee, heen en weer, blij en verdrietig, verwachtingsvol en weer teleurgesteld, liefde en haat enz. Het houdt niet op. Het houdt nooit op, zolang we dit als vanzelfsprekend achten. Zolang we blijven denken dat dit het leven is. Er geen ruimte is voor meer. En er is ruimte voor veeeel meer, als jij hier ruimte voor maakt. Voeling krijgen met iets in jou wat niet meedoet aan al dat heen en weer gegooi. Het blijft wel aanwezig

11-12-61 ochtendschemering

Afbeelding
De ochtendschemering maakte geen haast. De sterren straalden nog, de bomen bleven in zichzelf gekeerd; er riep geen enkele vogel, zelfs de kleine uilen niet, die de hele nacht krassend van boom tot boom trokken. Op het gebulder van de zee na was het ongewoon rustig. Er hing die bepaalde geur van veel bloemen, rottend blad en vochtige grond; er was geen zuchtje wind en de geur was overal. De aarde wachtte op de dageraad en op de dag die komen zou. Er heerste afwachting, geduld en een ongewone stilte. Die stilte was Liefde. Niet de liefde voor iets of iemand, het was gewoon Liefde, zonder sentiment, zonder gevoelens. Het was iets dat compleet was in zichzelf, onbeschut, intens, zonder wortels en ongericht. Het geluid van die vogel in de verte was die Liefde. Ze was tijdloos en woordloos aanwezig. Ze was geen emotie, die verflauwt en wreed is. Omdat ze onbeschut was, was ze uiterst kwetsbaar en dus onverwoestbaar. Meditatie was het geluid van de vogel, die vanuit die le