Kagib Weteninhethart

Ten eerste het aspect van de Essentie. Uiteindelijk is dit heel leeg, een heel helder Zijn. En overal waar dit vrijkomt is dit hetzelfde. In die Kern zijn we één. In dat beleven. En ja t is een heel leeg gevoel, moeilijk te omschrijven, wel heel licht omdat je gedragen wordt door het Licht, heel onbevangen en vreugdevol. Je zou t kunnen vergelijken met weer als n kind zijn, geen opgeblazenheid een warm medegevoel met alles en iedereen. En dan de andere kant, zijn we uniek in alles wat door ons heen raast aan emoties, opgewekt door bepaalde gedachten. Of komt dit toch wel heel erg overeen steeds, waar maar triggers zijn, bij anderen. Is t niet een bepaald reservoir aan uitingen waar weinig oorspronkelijkheid in is, niet werkelijk iets nieuws onder de zon? Bewustzijn heeft niets te maken met t verstand met de mind. Het is een hele andere bron van kennis. Die leer je niet in boeken, is ook niet iets van uit het hoofd leren. Je Weet t gewoon, het gaat stromen, je hebt de Bron aa

Levende stilte is een stilte die zinderend van leven is en vol mogelijkheden, onuitputtelijk van uitdrukking. Maar de basis blijft die stilte. Dan ben je leeg geworden van je ikje en kan je Wezen  in wat maar nodig is zich door jou heen uitdrukken/openbaren. Van hieruit leven is een heel onbevangen staat, je ziet gewoon, alles is een. Je bent niet bezig met nou kijk ik nou luister ik, nee je Wezen ervaart door jou heen in alles, in alles wat op je afkomt. Alles gebeurt spontaan, niet als een automatisme, echt spontaan een direkte uitdrukking van je Essentie. Het is weer als een Kind worden. Het komt eropneer, het Eeuwige de Eeuwige Stilte vervuld wat tijdelijk is, alles is een geworden. Dan leef je in het Eeuwige moment. In het moment wordt opgeroepen wat nodig is, wat het moment vraagt. Je stroomt dan mee met de Eeuwigheid en de Eeuwigheid drukt zich dan uit in de tijd in alles. In alles wat je doet en zegt. In alles wat je Bent. Het is een heel onbevangen staat die ontsta