Kagib Weteninhethart

Het zonder gedachten zijn, is r dan nog iets over? Jazeker. Eigenlijk staat er dan niks meer tussen jou en de realiteit. Je vult niks in, zet r geen beeld voor. Je maakt er niet iets van vanuit jouw idee en achtergrond. Je kunt dan puur indrinken dat wat is. Meestromen met de beweging van het Leven. Je kunt dan de ander puur indrinken, maakt r geen voor-stelling van maar laat de ander zijn in wat hij/zij is. Geen interpretatie, geen speculatie. Juist dan kun je alles doorzien. Ook jezelf. Je eigen spelletjes. De energie die in de lucht hangt, de betekenis van die energie. Je hebt eigenlijk geen gedachten hierin nodig, je Weet het gewoon. Gedachten zijn t verleden, daar spreekt het verleden door. Alles wat we opgebouwd hebben aan beelden, aan kennis, in dat verleden. Een muur van kennis die je om je heen gebouwd hebt. Een gevangenis die je gebouwd hebt, waar je jezelf helemaal veilig in voelt, maar uiteindelijk ben je toch gevangen. Gevangen in een cocon. In een bepaald zijn door zoveel

zoek eerst het Koninkrijk en alle dingen zullen u toegeworpen worden. Als je dat Koninkrijk gevonden hebt, binnenin, dan heb je alles. Maar voor t verstand is dit niet te bevatten, in verbinding met ons emotieleven, alles wat van de dualiteit is. Belachelijk, om te lachen zal t verstand zeggen, onzin. En toch het is er, als Het in het hart ontvangen kan worden. Of beter gezegd als het hart zich wil openen voor Het. Een wereld die alomvattend is. Een Bewustzijn die deze wereld omvat met Liefde en begrip en toch niet van deze wereld is. We kunnen het pas horen als we naar ons hart willen luisteren, naar Het willen luisteren. In dit proces zal alles steeds meer verstillen tot stilte worden. Als alles meer en meer leeg gemaakt wordt zal alle opwinding wegzinken in deze Stilte. Geen stemmen van entiteiten of allerlei wezens, maar onze eigen Stem. De Stem van onze Essentie, van de Kern, van ons Wezen. Dat wat waarlijk Wezenlijk is en waarmee alles verwezenlijkt zal worden. Dat wat in potenti