Kagib Weteninhethart

Het gaat er uiteindelijk om, je onschuld te hervinden. De pure onbeladen onbevangen onschuld. Je van geen kwaad bewust omdat er geen kwaad meer in je is. Alles vrij is gemaakt, leeg is gemaakt, is doorzien, opgelost, verdwenen. Alles van het verleden. Alles wat je belemmert om nu vrij en onbevangen, onbezwaard in het leven te staan. Hoe doe je dat? Je kunt t uiteindelijk niet doen. Je kunt alleen dingen doorzien, doorleven. Inzicht en begrip krijgen over dat verleden, over wat was, over het leven, over alles, en zo jezelf er vrij van maken. Maar het is wel zo, alles wat je geen voeding meer geeft, door je gedachten, zal uiteindelijk sterven. Van alles blijft in leven omdat we eraan blijven denken, nouja een beeld van dat wat was. We bouwen er denkbeelden over op. Die gaan een eigen leven leiden. Waar is dat kind in zovele mensen? Niet het misvormde, getraumatiseerde kind. Dat wordt overal zichtbaar al wordt t dan gezegd dat we volwassen geworden zijn. Maar dat pure onbevangen ki

Het kan goed zijn om eens te kijken naar alles wat je meeneemt, meesjouwt vanuit het verleden. Alle beelden die ontstaan zijn door alles wat op je pad gekomen is. Wat andere gezegd hebben wat de realiteit is, hoe alles in elkaar zit, waar het om gaat. Waarin ben jij hierin nog werkelijk aanwezig en wat is er allemaal bovenop je gelegd, van waaruit je bent gaan leven? Misschien is alles ook nog verwrongen geraakt door weerstand, door wonden die geslagen zijn, tegenreactie. Van alles in het onbewuste gestopt maar toch door jou heen zich uitwerkt. De centrale vraag blijft, wie ben jij? Wie ben jij werkelijk? Het gaat erom dat je doorziet, ontmaskert, alles wat je niet bent. Alles wat je denkt te zijn, denkt te moeten zijn. Alle automatische reacties, eventueel ook emoties die wakker worden. Wat is de reden hiervan? Vaak zijn we gestopt met innerlijk te groeien, lang geleden, jaren geleden. Alles wat daarna gebeurd voegt zich naar dat wat jaren geleden gevormd is, vaak misvormd is.