Kagib Weteninhethart

Er was niets wat los van mij stond; in feite was het zo dat er geen 'ik', geen waarnemer, geen opmerker was, als u begrijpt wat ik bedoel. Er was geen 'ik' die los stond van die boom of van dat papiertje in de goot, of van de vogels die naar elkaar riepen. Het was een bewustzijnstoestand die ik nooit had gekend. Op de weg naar het park is ergens een bloemenwinkel. Honderden malen ben ik daar voorbijgelopen en altijd keek ik even naar de bloemen, als ik erlangs liep. Maar op die bewuste morgen ben ik er voor stil blijven staan. De spiegelruit was licht beslagen door de warmte en de vochtigheid binnen, maar dat belette me niet de vele soorten bloemen te zien. Terwijl ik daar zo naar stond te kijken, merkte ik dat ik glimlachte en straalde van een vreugde die ik nooit eerder had ervaren. Die bloemen praatten tegen me en ik praatte tegen hen; ik was in hun midden en zij waren een deel van mij. Als ik dat zo zeg, krijgt u misschien de indruk dat ik hysterisch was, lichte...

Als ik naar mijn leven kijk vind ik het zo'n geweldig mooi aspect van de betekenis van het leven, begrip. Geen begrip van het hoofd maar waarlijk een doorleefd begrip met je hele wezen, in het openstaan voor het Bewustzijn. Het heeft uiteindelijk ook alles met Liefde te maken dit begrip, met je medemens met het totale leven. Het werkt verbindend een-makend. Juist door de loutering van dat leven kon ik tot dat begrip komen en van daaruit kwam die Liefde vrij voor alles en iedereen. Begrip heeft dus verbinding met Weten het echt Weten. En Weten heeft weer verbinding met Zijn wat je Weet. Alles ineen. Wat je Weet, wat tot begrip gekomen is kun je dragen kun je waarlijk verantwoordelijkheid voor nemen. Ja, het Bewustzijn is. Dat hoeft niet meer tot begrip te komen. Maar wij in het openstellen voor dat Bewustzijn voor het Bewustzijn moeten tot begrip komen. Het Licht dat schijnt in de duisternis. Maar de duisternis wil er bijna nooit naar luisteren omdat ze denken dat ze helemaal ...

De tijd tikt bijna niet meer. Het gaat voortaan digitaal. In stilte ontvouwt zich nu het verhaal. Maar nog steeds gaat het leven op en neer. De tijd lijkt zelfs sneller te gaan. Met z'n allen hollen we erachteraan. Alles draait om de tijd, in ons bestaan. We moeten verder en verder, en het liefst sneller en sneller. Het lijkt wel een race tegen de klok. Dus de tijd tikt niet meer. Nee, want de tijd bestaat niet. Maar er is bijna niemand die dit ziet. Misschien als je een moment, of twee, stil blijft staan. Dat je dit dan mag voelen, en meer en meer mag leren verstaan. Kagib

Is er iets? Nee, er is niets. Maar........ je bent zo stil. Maak je geen zorgen, en ik ben stil als ik dat wil. Dat is toch niets voor jou. Dat lijkt maar zo, omdat ik nooit deed wat ik werkelijk wou. Maar wat wil je dan? Ik wil zo veel. Ik wou zo veel. Maar ik deed het niet. Het was mezelf dat ik verliet. Ik moet zo veel. Ik moet zo veel zijn. En ik zou eigenlijk niemand willen zijn. Niets willen zijn. Zonder mezelf groot te houden. Gewoon van mezelf houden. Klein zijn, als een kind. Dat ik mijn pure onschuld weer vindt. Zoveel gezichten dat ik moet tonen. De druk die op me gelegd is. Zoveel persoonlijkheden die in mij wonen. E wie ik werkelijk ben, zit in de gevangenis. Ik leef niet meer, ik voel me zo onecht. Ik doe maar alsof. Alles is schijn, ben in niets oprecht. Maar nu kan ik het niet meer. Alles wat ik om me heen zie, het doet me pijn. Het drukt me neer. Ik kan niet meer leven in de schijn. Ik wil niets meer weten. Alles vergeten...

Als ik naar mijn leven kijk ben ik daarin door heel heel veel heen gegaan. Er dwars door heen gegaan, en het loste op, verdween, werd tot niets, loste op in Bewustzijn. Zelfs de laatste jaren bv het genieten vd natuur alles wat ik om me heen zie wat ik hoor etc. Het is allemaal bijzaak geworden en wordt meer en meer tot niets, lost ook meer en meer op in Bewustzijn. Dan vraag je jezelf af, wat is de zin hiervan..... Als de betekenis van alles wat we hier doen wat zich hier op aarde opbouwt zichtbaar wordt weer wordt tot niets. Ja stel die vraag in mezelf en t antwoord is Bewustzijn. Ik ben nu Bewust geworden van dit alles. Daardoor kan ik er ook nooit meer uitvallen. Het is gezien, doorZien, tot begrip geworden. Daarom kan de weg nu verder gaan vanuit het Niets vanuit alles. Het Bewustzijn gebruikt nu de vormen om hier mezelf te kunnen presenteren, om verbinding te kunnen blijven maken. Maar t is allemaal een extraatje geworden, uiteindelijk allemaal functioneel geworden. Om mens...

Ik raak je aan. Voel maar. Ik raak je hand aan. Laat het maar door je heen gaan. Ja, het is huiver wat ik ervaar. Muren zijn gebouwd. Afgeschermd je kwetsbare bestaan. Eens heb je het totale leven vertrouwd. Maar meer en meer, zijn de muren opgebouwd. Ik raak je aan. Mijn hand op jouw hand. Want ik voel me met je begaan. Een overbruggen van een afstand. Je raakte me met jouw bestaan. Daarom raak ik jou nu aan. Een opwelling van tederheid. Een uitdrukking van verbondenheid. Een verbinding van Ziel tot Ziel. In het voelen. Een her-verbinding, voordat de mens uit het paradijs viel. Een her-inneren, wat was het werkelijke bedoelen. Zo kunnen we werkelijk samen Zijn. Een een zijn. Dat wat was voor de afscheiding. Dat wat was voor de verleiding. Dat wat was voor alle pijn. Samen tot rust komen. Een verstillen. Een wakker worden na alle dromen. Een uitdoven van alle willen. Ik raak je aan. Voel maar hoe zacht. Misschien een inbreuk in je bestaan. Maar weet dat ik niets meer da...

Hij was nog heel jong, maar hij had een gezin en hij was een zakenman met een zekere reputatie. Hij zag er nu erg zorgelijk en ongelukkig uit en wat hij had te vertellen brandde hem op de lippen. 'Een tijdje terug heb ik een hoogst ongewone ervaring gehad en omdat ik er nog nooit met iemand over heb gesproken, vraag ik me af of ik wel in staat zal zijn het u duidelijk te maken; ik hoop het, want ik heb niemand anders tot wie ik mij kan wenden. Het was een ervaring die me helemaal in vervoering heeft gebracht, maar dat is voorbij en nu heb ik alleen nog de lege herinnering. Misschien kunt u me helpen het terug te krijgen. Ik zal u zo volledig mogelijk vertellen wat die zegening was. Ik heb over die dingen wel eens gelezen, maar dat bleven dan altijd woorden zonder inhoud, dat sprak me alleen verstandelijk aan, maar wat mij overkomen is was boven alle denken, boven alle fantasieën en verlangens verheven en nu ben ik het kwijt. Helpt u mij alstublieft het weer terug te krijgen!...