Kagib Weteninhethart

Als er mogelijkheid zou zijn in jezelf te voelen, meer en meer in jezelf te voelen, hoe groots in potentie dat is wat binnenin is. Dat wat jij uiteindelijk Bent. Dat wat pure, pure Liefde is. Dat wat alles Weet. Dat wat alles Kan. Dat is uiteindelijk in jou en in iedereen. Dat door je heen laten dringen, door je heen laten zinderen de betekenis hiervan. De diepe betekenis hiervan. Als je een sprankje hiervan zou kunnen beleven, hoe kostbaar jij bent. Dat ook jij een mogelijkheid bent om dat Andere vrij te maken, te bevrijden. Dan kan toch niet anders dat een intens verlangen in je vrijkomt om alles eraan te doen om dit vrij te maken. Als dit innerlijke Vuur van beleven vrijkomt dan verbrandt t zoveel nietszeggende dingen waarom we ons druk maken in t dagelijkse leven. Dan verbrandt t al die routines, de tredmolen waarin we vaak leven, waarvoor we vechten om t te behouden. Zekerheden, die bijna altijd schijnzekerheden zijn. Alles wat we willen hebben, alles waar t om zou gaan in dit lev...

In eerste instantie zijn we veel te eigenwillig. We willen het zelf weten, we denken het te weten, zelf te kunnen. We willen het zelf doen. Geen overgave, geen leeg worden, maar vol blijven van dat wat we denken te zijn, denken te weten. Vol met gedachten hierover en emoties vanuit het verleden. Dit als er geen loutering heeft plaatsgevonden door het Bewustzijn. Zolang wij het zelf blijven doen, willen doen, zonder ontvankelijkheid voor het Andere, voor de Essentie zullen we daar ook de vruchten van blijven plukken en nooit kunnen terugkeren in het paradijs. Dan zullen we nooit waarlijk weer aan de hand van God lopen. Maar t leven zit dan zo mooi in elkaar dat uiteindelijk of de kracht vervliegt om dit te blijven doen, dat alles grijs wordt en leeg. Of dat er grote tegenslagen komen, dat je jezelf totaal ontworteld voelt, niets meer zin heeft, je totaal instort door ziekte of wat dan ook. Dat kan het begin zijn. Dan kan er enige ontvankelijkheid komen voor dat wat waarlijk Weet en Is. ...