Kagib Weteninhethart

Er zijn allerlei stadia van ont-wikkeling, het ene volgt op t ander. Begint dus met t geloof. Maar dit geloof is iets levends, heeft eigenlijk verbinding met Weten. Al omvat je met dit Weten nog niet alles, lang niet alles, sta je nog helemaal aan t begin. Je Weet dat t goed is, dat het God is, dat God je draagt. Je voelt Het binnenin, en niets liever wil je dan jezelf hieraan overgeven. Zo kan de stroom verder gaan. Als je deze Verbinding gemaakt hebt, echt dat levende geloof er is, dan wil je niets liever dan deugen. Dan ligt daar het ankerpunt van je leven. Je luistert naar het tijdloze Geweten dat wakker geworden is. Daar geef je jezelf aan over, dat laat je tot je spreken. Zo kan het Licht schijnen op/in jouw duisternis, en alles in het Licht brengen. Tuurlijk, dit proces gaat met vallen en opstaan, je deugt niet zomaar. Het is een vaak sterven aan zoveel. Maar je diepste intentie blijft dat je deugt, dat doet je deugd. ;) Dat maakt je blij als het deugt. Je Weet t als t ...

Je kunt niks versnellen. Als je afgestemd bent op je Ziel zal alles zich precies op het juiste moment ontvouwen. Maar t ikje wil meestal zoveel, veel te veel, en verliest daardoor die afstemming. Stapt uit de Stroom, volgt zijn eigen weg. Zoveel spannends te ontdekken, juist ook in de spiri wereld. Eindeloze mogelijkheden, dingen te doen, fantastische beloften die gedaan worden. Maar niks kan hierin geforceerd worden. Het gaat niet om allerlei jasjes aan te trekken, het gaat erom dat alle jasjes uitgaan, doorzien worden. Dat je tot de naakte Kern komt. Niets is hierin slecht. Als je iets als slecht bestempelt ben je meteen gevangen in deze wereld van de dualiteit. Dan raak je hierin verstrikt, zet het je gevangen, raak je erdoor bevangen. En ook eigenlijk als je iets als goed beschouwd, als het eeuwigdurende goed. Alleen God is Go(ed). Maar alles wat in het leven gebeurd is wel kans, mogelijkheid, prikkel. Iets wil gezien worden, ervaren worden. Het zijn tekens, het heeft betekenis...