Kagib Weteninhethart

De Liefde kan pas uit ons stromen als alles wat deze Liefde niet is, opgelost is in deze Liefde. Dus juist door totaal jezelf te zijn, met alles erop en eraan maar dan ook met volledige aandacht, intens bewust hiervan zijn, ernaar kijken. Het totaal voelen/proeven hoe alles tot je spreekt, wat het raakt, beroert. Zo kan alles wat geen Liefde is in de Liefde oplossen. Alles wat je eventueel helemaal niet wil zien van jezelf, niet wil ervaren, zonder schuldgevoel. Nu gebeurt het. En elk volgend nu weer. Echt Leven, en je niet laten leven, niet achter het leven aanhollen. Gewoon het leven totaal door je heen laten gaan. Het leven is uiteindelijk heel eenvoudig. We maken het zelf heel erg moeilijk. En we kunnen alles tot eenvoud brengen door heel bewust te leven. Liefde kun je niet doen. Liefde is een vrucht. Liefde kan meer en meer vrijkomen, nadat wij verdwenen zijn. Liefde wordt een vanzelfsprekendheid, als wij uitgepraat zijn. Er is dan geen bedoeling meer, geen houding, je Bent die je

Vervuld zijn, een zijn. Een werkelijk overstromen van Liefde voor die ander. Totaal geen fysieke behoefte, vanuit gemis, vanuit bv ik heb zin in je. Nee het is een algeheel andere laag. Als die Liefde wakker geworden is, dan doet t lichaam er bijna niet meer toe. Dan is er nog slechts Liefde, en in elke aanraking, in elke streling in elke blik is dan Liefde. Als de ander die Liefde kan ontvangen dan kun je elkaar meenemen in die Liefdesstroom, van dimensie tot dimensie, in een spiraal. Het is niet in eerste instantie een lichamelijke behoefte. Het is meer het verbinden van het lichamelijke met de Liefde die er al is. Het gevoelen van een zijn. Die Liefde die alleen Liefde is willen delen. Niet uit compensatie, maar juist vanuit het vervuld zijn. Iemand anders daarmee iets willen geven. De Liefde doorgeven, de Liefde delen die toch een eenheid is. De Liefde die alleen Liefde is in de ander opwekken, daar de verbinding mee maken. Hierin is de meest pure uitdrukking van Liefde mogelijk. T