Kagib Weteninhethart

Veel woorden, zinnen, worden zo vanzelfsprekend geuit zonder diep te ervaren de betekenis. Bv de betekenis van de Geest, van het Weten in het hart, van de Essentie... Wat voor naam je er ook maar aan wil geven. Het staat buiten de tijd. En daarom is het paradoxaal genoeg nooit uit de tijd. Het is duizenden en duizenden jaren geleden wakker geworden en kan over 100.000 jaar weer wakker worden. Omdat het uiteindelijk hoe raar het ook klinkt niks is. Het is onafhankelijk van de zintuigen. Onafhankelijk van wat buiten is. Als het er is, als het vervuld is, dan is het er. Je hoeft er niks voor te doen om het te laten blijven. Geen technieken, geen methoden, geen oefeningen, geen visie. Want het is uiteindelijk niks. Gek hé. Het is gewoon. Er hoeft hierin niks meer, want Het is er. Dus als je 100.000 jaar geleden aan de wandel was, en je ont-moette iemand, dan zou je vanuit deze Geest meteen Verbinding gemaakt hebben. Misschien zelfs zonder iets te zeggen, je voelt het, je Weet. Een glimlach...

Ik ken Marcel allang nu dan eindelijk de tijd genomen om naar dit verhaal te luisteren. Kan slechts zeggen, het resoneert diep. Het is vergaand wat hij deelt over deze tijd, wat gaat gebeuren wat aan het gebeuren is. Achtergrond van corona etc. Wat van deze tijd gevraagd wordt. Luister met je hart want hij spreekt tot het hart. Het gaat me vooral om het laatste uur dat is het meest concreet over deze tijd de urgentie hierin. Vanaf 1 uur 24 Dit mag zich natuurlijk overal verspreiden, graag zelfs

Het gaat om de reis. Het gaat om, dat de reis van bewustzijn verder gaat, dat die niet stagneert. Het gaat erom dat poort na poort open kan gaan. Zoveel is er dat de reis kan laten stagneren. Ik ben een paar keer het citaat tegen gekomen, schijnt van Jezus te zijn. Het probleem van de mens is dat ze niet begrijpen dat de wereld een brug naar iets anders is. Ze gaan op de brug zitten en bouwen daar de mooiste kastelen, beelden, maar stoppen met de reis. Dit kan opgaan voor vele dimensies. De meest subtiele dimensies dat dit een stagnatie is, een bouwen op de brug.  Het gaat erom dat de reis verder gaat, waar die dan ook heen wil gaan. Wat zich dan ook maar wil ontvouwen, tot uitdrukking wil komen. Als de wereld dan weer wegvalt, de aantrekkingskracht daarvan, dan is dit onderdeel van het proces Er kan pas een nieuwe poort opengaan, als een andere poort gesloten is. Maar zoveel komt ervoor in de plaats. Een heel intens, helder bewustzijn, bewust Zijn. Dat juist al het andere omvat, b...