Kagib Weteninhethart

lieve jij, Voor hen die niet ruim 20 minuten naar mijn verhaal willen kijken nu dan nog wat woordjes die ik ter plekke intik over het vaccin en algemeen de tijd waarin we leven. Voor alle duidelijkheid, ik neem geen vaccin. De reden is dat ik intuïtief ervaar dat het niet goed zal werken bij mij dat ik er waarschijnlijk doodziek zal worden of zelfs dood gaan. Dan kan ik niet meer doen wat ik nu al jaren doe dus daarom geen vaccin. Maar voor mij is er algemeen een grens bereikt. Wat zaterdag ingaat veroorzaakt een splijting waarin de vrijheid ons ontnomen wordt. De vrijheid om te kiezen met allerlei achtergronden verwoordt. Het algemeen belang, je wil toch weer terug naar normaal als iedereen zich vaccineert dan kan dit op spoedige termijn. Je wil toch niet iemand ziek maken. En straks lig je in het ziekenhuis met corona en dat moeten wij betalen. Etc. etc. Niets over waarom iemand geen vaccin neemt, dat dit een heel integere keuze kan zijn niet zomaar genomen. Geen verhaal over gevoel

Impulsief of spontaan? Zit toch wel een verschil tussen. Gaat juist niet een kans tot begrip verloren omdat we impulsief zijn? Omdat we boos reageren, of impulsief voor zijn, of impulsief tegen? Dan is er eigenlijk niks gebeurd. Heeft er geen wezenlijke werking plaatsgevonden. Reageert slechts je oude programma, beladen, geladen door je verleden. En alles blijft bij hetzelfde. Geen toenadering, of slechts een in oude paden bevestiging van elkaar. Maar spontaan zijn, is heel wat anders. Heeft met onbevangenheid te maken. De spontaniteit is vrijgemaakt, omdat je jezelf juist van het verleden hebt vrijgemaakt. Omdat je jezelf doorzien hebt, doorschouwt hebt, Weet wie je bent, Weet van waaruit je leeft. De spontaniteit kon vrijkomen, omdat je durfde te kijken naar jezelf, met bewustzijn. Eventueel je impulsieve woede-reactie doorzag, of je impulsief voor zijn of tegen zijn. En zo mocht je meer en meer zien wie je werkelijk was, wat werkelijk was. Spontaniteit heeft ook met stilte te maken.

Is het leven niet heel vluchtig? Vervliegt alles niet in de tijd? Zoveel waar we ons op korte termijn zo ontzettend druk over maken. Wat blijft er over op langere termijn? Als je dit tot je diepste Essentie kunt laten doordringen, jij bent de Hemel, en jij slaat het spel van de wolken gade. Het spel van verdichting, regen, donderwolken, schapenwolken, noem maar op. Maar jij bent die wolken niet. Die wolken lossen weer op nadat hun spel uitgespeeld is, en jij blijft over. Als je zo weer de wereld, het leven benadert, vanuit het ankerpunt van het de Hemel zijn? Dan doe je nog dat wat het moment vraagt, met volle aandacht, met volle overgave, maar je verliest jezelf niet in de wolken. Je geeft niet teveel aandacht aan die wolken. Bouwt van daaruit niet teveel uit in verbinding met wat je zou zijn in je handelen, in verbinding met die wolken die je maakt. Je doet jouw ding. Je doet wat het moment vraagt. Wat binnen jouw aandachtsgebied ligt, je werk, je gezin, wat dan ook. Maar daar ligt n