Kagib Weteninhethart

Eigenlijk is t te laat als je het nu nog wil doen, iets wel of niet wil doen, of hoe je t doet. Dat nu is een vrucht van het verleden. Van daaruit ga je om met dingen zoals ze gevormd zijn door dat verleden. Bewustzijn gaat om het vrijmaken, vrijworden van dat verleden. Jezelf doorzien. Zo kun je vele krachten vrijmaken die in het nu 'gebruikt' kunnen worden. Dus door dingen te onderdrukken, weg te drukken, of iets anders ervan te maken, dat werkt niet. Allerlei emoties die je hebt, hoe je naar dingen, naar mensen kijkt. Maar pas door dit te zien, door je heen te laten gaan, dat wat is kun je de emotie bevrijden. Zo kun je de kracht vrijmaken die erin verborgen zit. Bv agressiviteit, kan assertiviteit worden. Een grote kracht die soms nodig is, helder en direct zijn. Koppigheid kan vastberadenheid worden, een rots zijn. Staan voor je innerlijke Kracht waar nodig. Verdriet, kan zachtmoedigheid worden, medeleven, compassie. En zo verder. En het moment is dan het uur van de waarhe

Waarom hebben mensen moeite met"niets"? Ligt de kern er niet in dat de mens zo geprogrammeerd is? Dat het ons met de paplepel ingegoten is dat je iets moet zijn? Vanaf de geboorte en dan verder en verder, van generatie op generatie. Dat we gewoon in eerste instantie niet beter weten? En juist omdat we altijd iets moeten zijn, moeten doen, behoren te doen, wordt niets iets heel gevaarlijks, confronterends, want we associeren niets met leegte. Dat is toch de accu waar deze wereld op, om draait het iets zijn. Wat dit dan ook is, waar je dit dan ook in vindt. Liefste dat het past. Dat je past in/binnen het spel dat de anderen spelen. Maar och de tegenbeweging vervuld ook wel al is t dan soms wat onzekerder. Ook daarmee kun je helemaal vol zijn. Al die programma's willen niet verdwijnen daar komt het op neer. Al die programma's die om voorrang vechten in ons denken. Omdat we Het nog niet gevonden hebben, kunnen die programma's hun programma uitzenden, doorzenden, ons b