Kagib Weteninhethart

Je durft jezelf niet zomaar totaal over te geven? Waarom niet? Dat onderzoeken. Het gaat om heel bewust aanwezig te zijn in dat wat je doet. Niet iets onderdrukken maar t er ook niet bij laten. Allerlei stemmetjes die in je spreken. Van wie zijn die stemmetjes, wat zeggen ze jou? Overal waar verkramping is, emoties zitten, waarom? Alles wat beladen, geladen is, niet zomaar kan zijn. Iemand die je niet zomaar kan laten zijn, waarom niet? Overal waar je jezelf klein voelt, angstig, onzeker, waarom? En waar je, je eventueel eerder de meerdere voelt, wat is de grond hiervan? Wat ik ermee wil uitdrukken is, er is een Stroom die Weet, die t overzicht heeft, die precies Weet wat t moment vraagt. Dat is niet je ego, dat is je Essentie. Als je verbinding voelt met die Stroom en m toch niet volgt, dan is dat jouw verantwoordelijkheid. Ook dit kan n groeiproces zijn om jezelf hieraan over te durven geven. Om echt te kunnen voelen hierin ben ik totaal vertrouwd, dit is de meest z

We leren niet op school maar in het leven. Seneca Ja, zo zou het mogen zijn dat onze basisintentie zou zijn om te leren van het leven ons totale leven, alles wat we in dit leven tegenkomen. De situaties waarin we komen de mensen die we ontmoeten, wat de mens in ons op wekt wat de betekenis hiervan is het teken wat erin besloten ligt. Niks vanzelfsprekend achten van, zo ben ik nou eenmaal, je moet me maar nemen zoals ik ben, of, het leven is zoals t is, kan niet veranderen. Alles kan veranderen, alles kan een ander aangezicht krijgen een ander beleven krijgen, een ander perspectief als je je opent voor wat je wil veranderen in een totaal ander mens. Samen hierin onderweg zijn, open voor elkaar, samen dat geweldige avontuur aangaan, waarin echt ruimte, openheid is voor elkaars leven en beleven. lieve warme groet Kagib

Als je de essentie tegenkomt, heb je dan de vorm nog nodig? Als je het water des levens gedronken hebt, heb je dan het glas nog nodig waar het in zat? RESHAD FEILD Zeker waar, als je je vervuld voelt door de Essentie heb je niets meer nodig. Dan is alle gemis verdwenen. Daarin is het dan vervuld. En juist dan kun je in vrijheid genieten van alle vormen van alles wat buiten jou is. Juist dan is er ruimte voor, om echt te genieten, van dat wat is. Niets erbovenop. Juist als er geen verwachtingen meer zijn, geen verlangen dat iets moet gebeuren, en je algeheel vervuld in het nu kunt zijn. Juist dan kan er ware warme verbondenheid zijn met ieder die zich maar voor je opent, en voor wie zich niet opent ook hen heb je lief. Juist dan kun je onvoorwaardelijk je hart geven aan een geliefde en alle liefde uitstromen die in je is en zonder problemen die liefde ontvangen. Ja juist dan is er Liefde omdat de Essentie Liefde is. Als de angst verdwenen is. lieve warme groet Kagi

Zolang we ons verliezen in dit leven, in alles wat gedurende dit leven plaats vindt zal de cirkelgang doorgaan, scheppende onze eigen hemelen en hellen, hier en daar. Uiteindelijk is daar niet zo'n groot verschil in. Maar als er een doorbraak kan komen, de doorbraak van de Eeuwigheid, dat je dit echt, echt beleeft, in je hele wezen, het door je heen zindert de betekenis hiervan........ ja dan zal daarna alles anders zijn. Dit is wat we Zijn, wat we in Essentie allemaal Zijn, Licht in Licht, Liefde Eeuwig. En t gaat erom dat we eens tot deze conclusie komen, tot dit doorleefde inzicht, en zo ons kunnen ontkoppelen van de dans van leven hier op aarde. Dan zijn we wakker geworden. De tijd hier, het hier zijn, is maar n fractie in de Eeuwigheid. De Eeuwigheid die eens vrij kan komen en er dan altijd zal zijn. Overal waar we zijn, wat we dan ook maar doen. Als we ons blindstaren op t belang van alles wat we hier doen, dan verliezen we de Eeuwigheid. Maar als we de Eeu

Het is alleen door kennis van het Zelf dat je in staat zult zijn de eeuwige vrede en de eindeloze vreugde te verwerkelijken die je eigen ware natuur zijn. Sai Baba Ik geef Sai Baba hier helemaal gelijk. Het gaat om voeling te krijgen met dat Zelf, met wat je werkelijk Bent. Wat echt Weet, Weet wie jij bent. Het kijkt dwars door jou heen, alles wat je doet, elk moment. Zonder Dat kan er geen ware vrede komen, zal er geen ware vreugde zijn. Want ware vrede is onafhankelijk van wat dan ook, hetzelfde met vreugde, die is, die blijft over, die kan dan niet meer van je afgepakt worden. Ware vrede en vreugde is jouw Essentie, is jouw ware natuur. Omdat we hier onszelf niet voor openen is de wereld zoals die is, versplinterd, verward, gespleten, gevangen in zichzelf, bevangen door zoveel, geleefd worden door zoveel. Vrede zoeken waar die niet te vinden, buiten. Vreugde zoeken waar die niet te vinden is, buiten. Dat is afhankelijke vreugde, die kun je zo weer kwijt raken. W

Het was een prachtige dag geweest, één en al licht en diepe schaduwen. Het was een licht dat doordrong tot in de verste uithoeken en tot op de meest verborgen plaatsen. Zelfs op open terrein had het dat indringende karakter dat je de andere kant van de bladeren en zelfs bijna de achterkant van de boomstam liet zien. Het legde je gevoelens en je gedachten bloot, als je het zijn gang liet gaan en zelfs als je er niets aan gelegen was, als het je onverschillig liet, deed het de grenzen van je denken oplichten, wat je toch even in verrukking bracht. Als je ervoor openstond, trok het de onverkende gebieden van je geest binnen, waar je nooit geweest was, al had je soms aarzelend aan de grenzen ervan gestaan, maar nu zag je ze in hun totaliteit, zonder een enkele schaduw waarin iets zich kon verbergen. Er was geen plek meer geheim. je was verrast, open, kwetsbaar. Alles was ongerept. Elk blaadje glansde van licht en alle vogels waren in de tuin, de kleine en de grote, de ve