Kagib Weteninhethart

Een kern-levensmotto is voor mij altijd geweest, echt zijn. Geen schijn, geen toneelspel, geen forceren, zijn wat je bent, wat dit ook is. Heb eigenlijk ook nooit anders gekund, kon geen masker opzetten of een muur bouwen. Was heel kwetsbaar daardoor maar ben er nu alleen maar dankbaar voor. Zoveel dat ik geweest ben, zoveel dat door me heen gegaan is, zo vaak dat de wereld in duigen viel omdat alles toch weer anders was. Steeds weer vallen en opstaan, sterven en opstaan. Keer op keer op keer op keer. Steeds weer her-zien, opnieuw zien, nieuw zien. Een nieuwe wereld nieuwe mensen, en dan boing lig je weer plat is t toch weer anders.  ​ Je kunt dit pad niet gaan door het te doen maar pas door t bewustzijn toegang te verschaffen waardoor je er niets meer voor hoeft te doen. In dit echt zijn moet het natuurlijk niet blijven steken. Ik ben nu eenmaal zo, en het daarbij laten. Het is je werkmateriaal, en de wereld helpt je om te zien wat in je is, wat gezien wil worden. Wat mensen in je rak

Juist als een stuk echt Weten, echte wijsheid vrijkomt willen we dit zo graag delen in eerste instantie. Dit wordt wel eens overstralen genoemd. Maar daarmee creeër je meer verwarring, veroorzaak je meer pijn, dan dat je iemand er wezenlijk mee kan helpen.  Het gaat om Zijn wat je zegt, dat het een is. Dan hoef je slechts te zijn die je bent. Overal ben je dan een Licht, in alles wat je doet. Je straalt iets uit, wat je in jezelf verwezenlijkt hebt. Alle dwangmatigheid alle eigenwilligheid om iets te zeggen of te doen moet verdwijnen. Pas dan kan het Leven kan het Licht zich door jou heen kenbaar maken. Dan Weet je wat je moet doen, hoef je niet na te denken over wat je moet zeggen. De woorden zullen zo naar buiten stromen, worden opgeroepen door de situatie. Dan zal het in harmonie zijn met dat moment, wat dat moment vraagt. Het allerbelangrijkste wat je voor ogen moet houden is dat alles wat in de wereld gebeurd betekenis heeft, een spiegel is van de binnenwereld van mensen. Dat we u