Kagib Weteninhethart

In de vallei met de sinaasappelboomgaarden was dit er een die erg goed werd onderhouden - rij na rij stonden de jonge bomen, sterk en schitterend in de zon. Het was een prachtige ochend met een heldere blauwe hemel, warm en de wind was zacht en aangenaam. Een sperwer zweefde in de lucht, onbewegelijk, en kwam naar beneden om op een tak van de volgende sinaasappelboom neer te strijken en te gaan slapen. Hij was zo dichtbij dat de scherpe klauwen, de prachtige gespikkelde vleugels en de scherpe snavel zichtbaar waren; hij bevond zich op een armlengte afstand. Onder de struiken kronkelden twee boa constrictors om elkaar heen; ze hadden donkerbruine ringen over de hele lengte van hun lichaam, en toen ze vlak langs voorbijgingen waren zij zich totaal niet bewust van de aanwezigheid van een mens. Ze hadden op een plank in de schuur gelegen, uitgestrekt, hun donkere glinsterende ogen spiedend en wachtend op muizen. Ze moesten daar de hele nacht hebben gelegen en nu lagen ze onder de strui...

Eigenlijk is het daarin vervuld. Als de Godsvonk is gaan stralen en uiteindelijk alles heeft opgelost, verbrandt wat tussen die Godsvonk is ontstaan. Alles dat zich gevormd heeft aan beelden, ideeën, gedachten, emoties, noem t maar op. Dan is die Godsvonk een innerlijk verwarmend vervullend, Krachtgevend Vuur geworden. Dan hoeft er eigenlijk niks meer. Dan Ben je. Alle verlangens, verwachtingen. Alles wat je buiten jezelf zou willen vinden is verdwenen, verbrandt in het Heilige Vuur. In Dat Vuur bestaat het geluk en dit Vuur omvat alles en iedereen. Het is niet geïsoleerd in jouw persoontje, in jouw lichaam. Het is er voor iedereen, iedereen die t maar wil ontvangen. Maar alle afhankelijkheid van geven, alle afhankelijkheid van ontvangen is verdwenen. Je speelt je spel, maar bent niet meer gehecht aan dit spel. Uiteindelijk heb je t spel doorzien en je speelt nog mee omdat nu eenmaal iedereen dit spel speelt. Je Weet wie je bent. Je Weet van waaruit je leeft. Je Weet me...

Het is goed een uiteindelijk doel te hebben om naar toe te reizen, maar het is de reis [zelf] die er uitéindelijk toe doet. Ursula K. Leguin Dit vat het wel goed samen. Het fundament zou mogen zijn de reis, de levensreis, dat het gaat om het proces, het veranderingsproces, het ont-wikkelingsproces, het bewustzijnsproces. Open voor die verandering, van binnenuit. Maar dat betekent natuurlijk niet dat je dan los zand bent. Dat het dan niet meer uit maakt wat je doet. Tuurlijk kan het goed zijn jezelf een doel te stellen, plannen maken tussendoor is belangrijk. Binnen een baan ligt er van alles vast. Maar binnen die structuur open blijven. Zodat je voeling blijft houden met de ware Verandering, wat werkelijk Wil in jou. Dat kan soms zijn, loslaten, dat je niet meer op de juiste plek bent, dat je ervaringenpakket ergens anders ligt. lieve zonnetjesgroet Kagib

Zonder verandering is er iets in ons dat blijft slapen, en dat zelden wakker wordt. De slaper moet ontwaken. Frank Herbert Ja, Frank Herbert is schrijver van n boek, Dune, wat ook verfilmd is. Mooie film. :))) Mbt verandering, t is een mooi beeld, de slaper moet ontwaken. Ja we moeten wakker worden. Ons open stellen voor dat wat al Eeuwig wakker is. Wat in ons is, wat alles draagt. Echt wakker worden heeft grote gevolgen. Ja, dan komt echte verandering, van binnenuit. Blijvende verandering, zonder forceren. Verruiming, verdieping, tot inzicht komen, tot begrip. Over elkaar, over jezelf, over het leven. Dit in het dagelijkse leven, elke seconde van het leven. Ja, dat is wakker zijn, ja, dan heeft het leven zin. lieve warme groet Kagib

Er is iets in ons wat helemaal puur is, vrij is, onthecht is. Alles Ziet/overziet, alles begrijpt/omvat/Weet. Iets wat waarlijk Liefde is. Maar vertrouwen we hierop? Geven we hieraan ons hart? Willen we ons hieraan overgeven? Of liever vertrouwen op wat we denken te weten, wat ons aangeleerd is opgelegd is. Wat ons ingegoten is door opvoeding/maatschappij etc. Sja, en wat we niet vertrouwen dat wordt vaak onze vijand. Daar gaan we tegen in verzet, verdediging, aanval. We willen niet horen, luisteren naar hoe t tijdloze Geweten, Weten spreekt. De Stem van ons Zelf, van dit Weten, van het Geweten kan heel confronterend zijn. Daarom vluchten we er toch liever voor weg in zoveel, in het luisteren naar zovele andere stemmen. En toch is dat Zelf, dat wat we werkelijk Zijn, uiterst betrouwbaar. Onze grootste vriend, die t aller, allerbeste met ons voorheeft. Ons omvat met Liefde/begrip, met een oneindig geduld. Altijd klaar staand, niets verlangend maar meteen alles gevend ...

Vrijheid betekent verantwoordelijkheid. Daarom zijn de meeste mensen er bang voor. George Shaw Ben hier helemaal mee eens, echte Vrijheid betekent niet zomaar alles vrij uit leven. Echte Vrijheid betekent onafhankelijkheid. Echte Vrijheid betekent een vrijgemaakt hebben van alle ketens van alles waar je door heen en weer gegooid wordt. Echte Vrijheid betekent jezelf vrijgemaakt hebben van jezelf. We zeggen wel, dat we een vrije wil hebben, maar bij bijna niemand is die wil vrij. We worden onbewust gedwongen, gedrongen tot van alles en nog wat, en dan zeggen we dit zijn wij, dit ben ik. De echte vrije wil kan pas komen als je voeling hebt gekregen met wat al Vrij is. Dat dit je mag bevrijden. En ja, dat betekent hele grote verantwoordelijkheid. Dat betekent een antwoorden op wat al Vrij is. Dat heeft grote gevolgen want alles wat nog niet vrij, vrijgemaakt is komt dan in het Licht te staan. Zo mag je, zul je meer en meer beantwoorden aan de Vrijheid. En dan zul je i...

Zittend op een rots in een sinaasappelboomgaard strekte de vallei zich voor hem uit en verdween in de plooien van de bergen. Het was vroeg in de morgen en de schaduwen waren lang, zacht en open. Een grote spin, harig en donker, kwam langzaam onder een rots tevoorschijn, hield stil, proefde de ochtendlucht en vervolgde zijn weg zonder zich te haasten. De sinaasappelbomen stonden in lange rijen met hun heldere vruchten en frisse bloesem. De geur van de bloesem was licht doordringend en in de hitte van de zon zou deze intenser en doordringender worden. De lucht was erg blauw en zacht en alle heuvels en bergen droomden nog. Het was een heerlijke ochtend, koel en fris, met die vreemde schoonheid die nog niet vernietigd was door de mens. De hagedissen kwamen tevoorschijn en zochten een warm plekje in de zon; ze strekten zich uit om hun buik te laten verwarmen en hun lange staarten draaiden zich zijwaarts. Het was een vreugdevolle ochtend en het zachte licht bedekte het land e...