Kagib Weteninhethart

Het was begonnen te regenen en de hemel was zwaar van wolken; voordat de lucht helemaal dicht trok pakten zich immense wolken samen aan de horizon en het was geweldig om te zien. Ze waren zo immens en vredig; het was de vrede die eigen is aan enorme macht en kracht. En de Toscaanse heuvels waren dicht bij die wolken en wachtten hun geweld af. Dat kwam in de nacht en verspreidde donder en bliksem die ieder blad zichtbaar maakte zoals het in de wind sidderde van leven. Het was een prachtige nacht vol van storm, leven en immensiteit. Lichaam en brein waren heel alert; ze luisterden naar het geritsel van de bladeren en zagen door de donkere takken van een hoge, rechte pijnboom de dageraad komen. Het had grote tederheid en schoonheid die ieder denken en elke emotie ver voorbij en te buiten ging. Het was er en ging met zegening gepaard. Sterkte is niet het tegendeel van zwakte; alle tegenstellingen leiden tot nieuwe tegenstellingen. Kracht is niet een wilsgebeuren, de wil ...

Het kan goed zijn om eens te kijken naar alles wat je meeneemt, meesjouwt vanuit het verleden. Alle beelden die ontstaan zijn door alles wat op je pad gekomen is. Wat andere gezegd hebben wat de realiteit is, hoe alles in elkaar zit, waar het om gaat. Waarin ben jij hierin nog werkelijk aanwezig en wat is er allemaal bovenop je gelegd, van waaruit je bent gaan leven? Misschien is alles ook nog verwrongen geraakt door weerstand, door wonden die geslagen zijn, tegenreactie. Van alles in het onbewuste gestopt maar toch door jou heen zich uitwerkt. De centrale vraag blijft, wie ben jij? Wie ben jij werkelijk? Het gaat erom dat je doorziet, ontmaskert, alles wat je niet bent. Alles wat je denkt te zijn, denkt te moeten zijn. Alle automatische reacties, eventueel ook emoties die wakker worden. Wat is de reden hiervan? Vaak zijn we gestopt met innerlijk te groeien, lang geleden, jaren geleden. Alles wat daarna gebeurd voegt zich naar dat wat jaren geleden gevormd is, vaak m...

In het nastreven van kennis wordt elke dag iets verworven. In het nastreven van Tao wordt elke dag iets losgelaten. Lao Tse Spreekt voor zichzelf. Meestal raken we veel te veel vol met boekenkennis. Vol met wat we denken te weten en van daaruit reageren we op de wereld op mensen om ons heen. En ja bijna iedereen leeft zo dus t valt niet op. Kunnen we lekker tussendoor met elkaar discussieren over wat we denken te weten. Maar het ware Weten raakt hierdoor verborgen, het levende Weten. Het levende Weten is een vuur. Het brandt weg alles wat we denken te weten. Alle boekenkennis op de brandstapel hihihi in een louterend vuur. In die leegte kan dan Tao, het ware Weten spreken. lieve warme groet Kagib

De mens die in harmonie met zichzelf leeft, leeft in harmonie met het universum. Marcus Aurelius Dit is de ultieme Waarheid. En voor alle duidelijkheid, met het zelf wordt hiermee niet bedoeld het ego. Nee, want die harmonie is altijd schijn-harmonie. Er hoeft maar iets te gebeuren. Er hoeft maar iets weggenomen te worden en weg harmonie. Nee, hij bedoelt hier de harmonie met je Essentie. Je Essentie resoneert met het universum met het Al. Die heeft daar voeling mee, die is daarop afgestemd. Dan ben je weer terug in het paradijs. Maar nu bewust. En je kunt er dan nooit meer uitvallen. Kagib

Er is de Werkelijkheid. Ook de subjectieve werkelijkheid van waaruit mensen leven, en het beleven en bekijken. Uiteindelijk is dat ook werkelijkheid, hoe subjectief die bij de ander ook is. Maar we kunnen die werkelijkheid heel objectief zien voor wat het is, zonder invulling. Als de Werkelijkheid door ons heen kan kijken, Ziet wat is. Die Werkelijkheid beziet alles zonder emotie, zonder kleuring, zonder invulling, zonder beladen of geladenheid, en zal van daaruit ook handelen. De enig juiste handeling die in dat moment past. Dat kan ook zijn, niet reageren, niets zeggen. Dat bepaal jij dan niet, maar de Werkelijkheid, die Weet precies wat nodig is. Dus de uitdaging ligt er dan in, in wat op je pad komt, in de interactie met het leven, met mensen, dat die Werkelijkheid door jou heen zich kan uitdrukken, kan reageren. Dat niet jij reageert vanuit een bepaalde achtergrond, beleven, het verleden, maar eigenlijk iets wat niet van de tijd is. Het gaat erom zicht te krijgen o...

De enige échte ontdekkingsreis bestaat niet in het zoeken van nieuwe landschappen, maar in het ontvangen van nieuwe ogen . Marcel  Proust Mooi. Ja, ogen die elk moment alles weer als nieuw zien. Alsof je nog nooit iets gezien hebt. Dat alles zich steeds weer als nieuw aan jou open-baart. Dan kan het  leven waarlijk een open-baring zijn. De verwondering blijft, het wonder van het leven blijft. Alles blijft open en stromend. Kinderogen hebben, onbevangen alles ontvangen. Naar binnen laten, tot je laten spreken. Wat een grootse ont-dekkingstocht kan het leven dan worden. Zoveel te ont-dekken. Dat wat bedekt was onder allerlei laagjes. Het vrijmaken, bevrijden omdat je ogen hebt die Zien. lieve warme groet Kagib

Elke vorm van leven heeft zijn eigen gevoeligheid, zijn eigen gedrag, zijn eigen bewustzijn, maar de mens gaat er van uit dat het zijne het meest superieur is en verliest daardoor zijn liefde, zijn gevoeligheid en wordt ongevoelig, gevoelloos en destructief. In de vallei met sinaasappelbomen met hun vruchten en voorjaarsbloesem, was het een mooie heldere ochtend. De bergen in het noorden waren licht besneeuwd, ze waren kaal, hard en onbereikbaar, maar tegen dat zachte ochtendblauw waren ze heel dichtbij, je kon ze bijna aanraken. Ze ademden die immense sfeer uit van ouderdom, onverwoestbare majesteit en schoonheid die het product is van tijdloze grootheid. Het was een stille ochtend en de geur van de sinaasappelbloesem vervulde de lucht, het wonder en de schoonheid van licht. Het licht heeft in dit deel van de wereld een speciale kwaliteit, is doordringend, levendig en neemt de ogen helemaal in beslag; het leek je hele bewustzijn in bezit te nemen, elke duistere uithoek...