Kagib Weteninhethart

Zijn discipelen zeiden tot hem: Vierentwintig profeten spraken in Israël en zij spraken allen over u. Hij zeide tot hen: Gij zijt voorbijgegaan aan de Levende, die voor u staat en gij hebt gesproken over de doden. De discipelen zagen de levende niet. Hoe zou dat ook mogelijk zijn. Zij waren zelf nog niet levend geworden en beriepen zich op de profeten waarvan zij meenden dat zij alle vierentwintig over hem gesproken hadden. Jezus breekt met deze traditionele opvatting. Hij zegt: ge hebt gesproken over de doden. Want de levende mens is de nieuwe, de innerlijke, de eigenlijke mens die zich ontdaan heeft naar het bewustzijn van alles wat de sterfelijke en vergankelijke mens kenmerkt. Voor de werkelijke mens, de innerlijke, de uit God geborene is het tijdelijke er alleen maar om zich daarin te manifesteren. Hij is zelf dat tijdelijke niet. De levende is een volstrekt onafhankelijke en autonome zelfstandigheid. Hij behoeft niets meer te vragen. Hij vervult de wet ten leven. Hij is van n...

Jezelf vrijmaken betekent eigenlijk vrijkomen van t verleden. Vrijkomen van alles wat bovenop onze Essentie is gekomen, en ons eigenlijk gevangen heeft gezet. Wat ons bepaald in ons leven, bewust of onbewust in onze daden, onze keuzes. Alles wat we doen waar we voor gaan of niet, wat we aantrekkelijk vinden, echt alles. Een belangrijk stuk van deze ont-wikkeling, af-wikkeling is inzicht krijgen in, begrip voor jezelf, maar ook voor de ander. Jezelf doorzien, je patronen, alles waar je vol van bent, en van waaruit. Dat wat eigenlijk door jou heen zich uitleeft, waardoor jij eigenlijk niet meer leeft. Zoveel stemmen die bewust of onbewust door jou heen spreken jou allerlei richtingen opduwen. Het gaat erom al die stemmen te laten verstommen, in het zien wat ze zeggen, van waaruit ze het zeggen. Vaak vanuit eigen verblindheid, bepaling, vanuit het verleden. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Maar er is iets in ons, wat hier totaal onafhankelijk van is, er eigenlijk buiten...

Zo kostbaar het hier zijn. Maar dan ook echt er totaal zijn, in volle aandacht. Dan liggen er de meeste mogelijkheden tot bevrijding, heling en inzicht. In het hier en nu zijn. Proeven wat nu is, wat nu wil, wat nu de aandacht vraagt. Hoe je Ziel spreekt, je Essentie, in dit nu, en elk nu weer. Eventueel dwars door alle andere verlangens/behoeften heen. Want zijn niet vaak veel behoeftes/verlangens, compensatie, of vlucht voor dat wat je nu werkelijk nodig hebt, nodig is? Dit liever bedekken door zoveel. Verstrikt raken in, door, het labyrinth van de wereld? Maar het gebeurd hier, hier op aarde, met alles erop en eraan. Voelen wat is, geen vlucht in droomwerelden, verlangen naar hoe t was. Maar voelen de concrete aardse realiteit, met alles wat t bevat, alles wat het is. Het helemaal door je heen laten gaan, het toelaten wat is. Dan kan t doorstromen. Dan kan t teken gezien worden, en waar nodig kan dan heel veel wegvallen. Verdwijnen waar je aan vastzit, wat pijn do...

We misleiden ons zo gemakkelijk. We gebruiken onbegrijpelijke en grote woorden die ons moeten imponeren en waarmede we de zachte en stille stem van onze ziel verdringen. Brutaal zijn vele woorden van de mensen, ijdel, groot in hun waan, machtig in hun dromen en begoochelingen. Aan al die sensaties knaagt de worm van de tijd en indien eenmaal een hoog doel der eerzucht is veroverd, komt een nieuw streven dat het al weer oud geworden resultaat en record opvreet en vernietigt. Er zijn geen musea genoeg om de oude gestolde dromen der mensheid te bewaren. Na een luttel aantal jaren, 10.000... 100.000 is alles reeds weer vergaan. Dit is niet in de nieuwe wereld die als een dageraad in u aan zal breken. Wilt u het beste van uw leven? Zoekt u dat beste in de zone der vergankelijkheid of in de belevenis van het onvergankelijke leven? Ieder mens kan aanspraak maken op het onvergankelijke leven. Daarvoor moet het vergankelijke en voorbijgaande in ons doorbroken worden. Dus doorgaan. De atoomgel...

Indien ge op weg zijt naar de vrede der onsterfelijkheid die de schoot des Vaders u schenkt, maak u dan vrij van uw deugden en vrij van uw zonden. Zij moeten aan u dienstbaar worden, anders worden ze u tot grote belemmeringen en lasterlijkheden. Want in de 'goedheid' loert de angst voor de zonde en in uw zonde bindt u de wil tot laster. Werp weg uw meetstaf en oordeel niet. Indien ge de nieuwe wereld tegemoet treedt zult ge al uw angsten ontmoeten, al uw gebondenheden, al het goede en het niet goede. Niet de levende God spreekt u het oordeel. Dat hebt ge u zelf en uw medemensen gedaan. Indien ge een wereldburger wilt worden van het nieuwe leven zult ge u ontdoen van uw maatstaven en dit nieuwe leven liefhebben met geheel uw hart en al uw verstand. Alles zult ge in dienst trachten te stellen van het nieuwe leven. Ja, er zich geheel en al aan overgeven zonder terughouding, zonder enige angstvalligheid of beperking, zonder hoop of verwachting, zonder uit te zien naar enig loon of...

Want het vergankelijke leven te moeten derven brengt veel angst mede en voortdurende onrust, indien we geen verlossing tegemoet zouden gaan. Deze angst is de oorzaak van vele tirannieke en caricaturale toestanden. Toestanden, die voor de mensen verre van bevredigend zijn en die de wereld in groten getale ons biedt. Vele mensen scheppen zichzelf een tragedie door de wijze waarop zij macht over andere mensen en toestanden willen hebben, ja zelfs over de ziel van de mens. Alle macht die iemand zou willen nemen over de onsterfelijke ziel, wreekt zich. Want deze is oneindig veel machtiger en sterker dan welke machtslust ooit zou kunnen demonstreren. Hierin ligt ook het feit besloten dat niemand het kan opnemen tegen de kracht van de vrije wil. Anders wordt het als de mensen die onsterfelijkheid en innerlijke vrijheid niet willen. Zij belijden dan voorstellingen en beelden en voor-ingenomenheden. Deze zaken stapelen zich op voor de drempel van het werkelijke leven en eens moeten ze alles w...

Wil tot het eeuwige leven geeft rust en kracht aan de ziel. Onuitputtelijk. De 'rust' van de doden kan alleen tot stand komen in de wil tot het eeuwige leven. Het is mogelijk gedurende het aardse leven in zich de drempel van de dood te leren overschrijden waardoor we het aardse leven van een andere kant kunnen bezien en beleven. In deze ervaring ligt niets angstwekkends of griezeligs opgesloten. Het tegendeel is waar. Wat kan het anders betekenen dat wij ons leven moeten leren verliezen om het ware leven te leren kennen? Wat nodig is, is de vrije beschikking te hebben over ons wilsvermogen omdat dit van een goddelijke en onaantastbare natuur is. Wij hebben er de beschikking over indien we die wil losmaken uit onze gehechtheden en gebondenheden. In de regel zijn wij zo tot het aardse leven gericht dat het de grootste moeite kost ons daaruit los te breken en te leren omkeren. De wil is alleen vrij indien we er de beschikking over hebben gekregen en wij ons daarvan bewust geword...

Het grafschrift liegt. Als men geen rust heeft in dit leven is er geen enkele reden aan te nemen dat men wel rust heeft na het aardse leven. Want het leven is het leven of het nu voor of achter de poort van de dood is. Ieder mens kan beseffen dat hij in zijn vergankelijke aardse leven de openbaring kan zijn van een onvergankelijk leven. Wat wij in de regel vergankelijk noemen is de voortdurende verandering in de wereld van gevolgen, die zich kenbaar maakt in de opbouw en afbraak der uiterlijke structuren die we dagelijks waarnemen. Leren we de wereld der oorzaken kennen van die veranderingen dan zal indien we nog dieper graven zich een innerlijk beleven aan ons voordoen, dat zich kenmerkt door een zelfstandig zijn dat onafhankelijk is van de wereld der gevolgen. Het zich bewust zijn van deze toestand is een beleven en als zodanig een bewegen, terwijl wat beleefd wordt een harmonie is, een rust. Het is duidelijk dat deze rust geen stilstand of statische toestand betekent. Deze diept...

Natuurlijk zal uw gemoedsrust op de proef gesteld worden. De beproevingen waar ge doorheen gaat zijn dikwijls van de ongewoonste en onverwachtste aard en daardoor niet eens zo gemakkelijk te herkennen. Beproefd te worden wil niet zeggen dat er een onzichtbaar college is dat er op uit is u een examen af te nemen of u nu eens lekker dwars te zitten. De Vader beproeft niet. Wat ge Hem schenkt schenkt Hij u oneindig weer waardoor Hij u in staat stelt steeds meer te geven. Wat hebben beproevingen te betekenen voor de mens die liefheeft. Immers niets.Wie en wat zal zo hovaardig zijn ons te beproeven als wij zelf niet de minste hovaardij wensen of willen. Natuurlijk, als wij hovaardig worden of zelfingenomen of ijdel, dan worden we door deze menselijke zwakheden zelf beproefd. Deze maken zich duidelijk kenbaar in ons door hun omgekeerde waarden van vernederingen en kwellingen tov de liefde die in ons geboren moet worden. O, maar als u dat beproevingen noemt. Maar dat brengt u allemaal zelf...