Kagib Weteninhethart

Het gaat er eigenlijk om dat God het Goddelijke door ons heen weer op kan staan, zich door ons heen kan openbaren uitdrukken, uitstralen. In alles, in ons hele zijn, handelen, spreken noem maar op. Dat er meer en meer ruimte in ons komt hiervoor omdat wij verdwijnen, alles waar wij vol van zijn. Dan ook een meer en meer ervaren in jezelf wat Eeuwig is wat onveranderlijk is niet te verwoesten is, wat je in Essentie eigenlijk bent. Wat overblijft als t ego verdwenen is. Dan nog blijft er een eigenheid omdat jij een geheel unieke persoonlijkheid bent waar t Goddelijke gebruik van kan maken, eigen kwaliteiten en mogelijkheden. We worden geen eenheidsworst alleen onze Essentie is één, één Bewustzijn. Meer en meer kan dit ervaren in je opstaan, het ervaren van dat Andere van God van je Essentie, helderder en helderder, krachtiger en krachtiger. Minder en minder kan vat op je krijgen, kan je hier nog uithalen, uit deze Verbinding halen, wat er ook om je heen gebeurd. Het is de ware s

Stilte is niet leeg, als die door inzicht ontstaan is. Als alles als t ware verstild is. Die stilte is vibrerend met sprankelend leven in vele dimensies. Heel subtiel, maar toch heel vol en heel rijk. In die Stilte kun je ook waarlijk meebewegen met het Leven, wat het Leven vraagt wat het moment vraagt. Als die Stilte ontstaan is, betekent het eigenlijk dat het ego verdwenen is, want het ego kan niet stil zijn. Het ego is vol van zichzelf en moet zichzelf in stand houden. Daarom blijft er gespletenheid/strijd, omdat er iets overeind gehouden moet worden, iets vol gehouden moet worden. Dit betekent vaak dat er iets onderdrukt naar onderen gedrukt moet worden. Dan kan r nog een soort van stilte ontstaan zijn door oefening/techniek. Maar dan is r afhankelijk van iets om die stilte in stand te houden. Die stilte is ook niet vibrerend met het Leven, niet afgestemd, niet verbonden, niet Een met het Leven. In die stilte ben je geïsoleerd, opgesloten in je eigen wereldje. Stilte kun