Kagib Weteninhethart

Tao is ledig. Voor ieder gewoon begrip, voor ieder gewoon zintuiglijk vermogen, voor het gevoel, de reuk, de smaak en het gehoor, is Tao ledig en niet waarneembaar. Jeetje is dit voor te stellen, wat hierboven staat? Nee, alleen te ervaren te verwerkelijken. Dan zul je het Weten. En daarvoor, voor het zover is, wat prikkelt dit, prikkelt het iets, raakt het iets in je? Tao is niks, Tao is alles. Dit betekent niet, in het ervaren hiervan, dat je dan van niks meer kunt genieten. Dan kun je er juist van genieten, al is er wel minder en minder dat trilt. Dan kun je er volledig van genieten. Uiteindelijk kun je dan van alles genieten, valt het stuk van dualiteit weg, het ene is mooi, het andere is lelijk. Alles is beweging en verandering. Tuurlijk de ziel kan een bepaalde voorkeur hebben. De trilling van schoonheid kan hoger en hoger worden en hiermee kunnen dan resonanties zijn met de buitenwereld, in dit her-kennen, meevibreren. Maar uiteindelijk is dit niet Tao. Het wordt uiteindelijk zo

De alopenbaring is niet menslievend en alle dingen zijn voor haar als strooien honden. De wijze is niet menslievend en beschouwt het volk als strooien honden. Lao Tse Het staat er hier wel keihard he   Je zou het een soort van shocktherapie kunnen noemen. Als je de durf hebt om waarlijk dit alles tot je te laten spreken, echt toe te laten, als een brand door je heen te laten gaan. Wat wij liefde noemen is geen liefde omdat deze liefde aangetast kan worden, in iets anders veranderd kan worden. Ineens kan omslaan in haat of allerlei tussenstadia. Dat is de keiharde waarheid. Soms lijken we korte of langere tijd heel liefdevol te zijn. Maar uiteindelijk heeft dit niets met Liefde te maken, is het allemaal schijn. Er hoeft maar iets te gebeuren en de haat of een andere emotie vlamt op en de liefde is verdwenen. Juist in moeilijke omstandigheden, of plotselinge veranderingen, zal dit zichtbaar worden. Als je aan iets of iemand gehecht bent bijvoorbeeld. Zo blijf je verstrikt in het spel van