Kagib Weteninhethart

Is het niet zo dat bijna iedereen in eerste instantie de waarde probeert te vinden in iets buiten zichzelf, in wat je doet? En is dat niet uiteindelijk de grootste valstrik waardoor we onszelf verliezen, onze Essentie? En alles in het leven bekrachtigd dit dat hierin de waarde gevonden moet worden. De cultuur, de religie, waar ook ter wereld. Totdat we misschien tot bezinning mogen komen. Dat die waarde binnenin ligt. Dat wat werkelijk waardevol is, de grootste schat. In het puur, eerlijk, oprecht jezelf zijn. Durven voelen wat nu is, zonder je schuldig te voelen. Dit door je heen laten gaan, zonder verdringing. Kwetsbaar durven zijn, kwetsbaar mogen zijn. Niet groot hoeven zijn, niet sterk hoeven zijn, niet alles hoeven weten. Maar gewoon jezelf zijn. En in dit puur jezelf zijn, het vrijkomen van alle patronen, alles wat bovenop je gelegd is. Daarin liggen de mogelijkheden. Dan mag je in dit open zijn, meer en meer ervaren dat er iets in je is, dat er iets is in iedere

Steeds komt hetzelfde thema in steeds weer andere bewoordingen terug. Je kunt het niet doen. Wat dit ook is. Het draait om bewustzijn. Het bewustzijn. Het toelaten van het bewustzijn, hoe het spreekt, kan de verandering bewerkstelligen. Zo mag er inzicht komen en begrip. Over jouw leven, de betekenis van het leven. Ondergronden/achtergronden van waaruit we leven. Waarom dingen gebeuren, waarom we dingen doen, waarom het leven is zoals het is. Waarom de wereld is zoals die is. Dit heeft niets met het verstand te maken. Het komt vrij en hoe meer t vrij mag/kan komen hoemeer je waarlijk vrij mag zijn en mag staan in het leven. Het leven zal meer en meer waarlijk een vrij, bevrijdend Spel mogen worden vanuit een innerlijk beleven en Zijn. Je zit niet meer vast. Aan niets of niemand. Afhankelijkheid verdwijnt. Je stroomt mee met de Stroom en die Stroom, het Bewustzijn vervult je binnenin. Alles wat overbodig is valt weg door waarlijk inzicht, door waarlijk begrip. Het verdw