Kagib Weteninhethart

Er wordt voor ons gezorgd. Misschien is je reactie, en al die ten hemel schreiende ellende en wanhoop die gaande is. Oorlogen, en bv aids waar miljoenen mensen mee te maken hebben, vergelijkbaar met de pest in de middeleeuwen. Wat is dit eigenlijk voor wereld? Als ik naar mezelf kijk, vele jaren geleden, voordat ik t bewustzijnspad opging, was ik zo boos en verdrietig over deze wereld. Alle ellende, alle onrecht, armoede, honger, onderdrukking. En nu....... Nu is al jaren alle emotie verdwenen. En de wereld is niet veranderd. Het lijkt allemaal zelfs erger en erger te worden, meer en meer te escaleren. Ben ik onverschillig geworden? Een koud, kil mens die niks meer voelt? Is Bewustzijn koud en onverschillig? Nee. Wat dat betreft, vond ik wel erg goed een reportage op t journaal, waarom mensen zo gul geven voor een ramp. Dat er eigenlijk veel minder betrokkenheid is bij andere rampen in de wereld. Die ook zo onze hulp nodig hebben, die ook nu plaatsvinden, hongersnood, geweld. Het raakt...

Liefde is niet van de tijd. Liefde is. Als de Liefde verdwenen lijkt te zijn is die er toch nog. We zijn er zelf tussenin gaan staan. Jaren kan de Liefde zo verborgen zijn, en een volgend moment kunnen we ineens in het Licht staan. In het Licht van de Liefde. Misschien is t maar een moment, stappen we weer uit het Licht, stappen we in andere lichten, maar het Licht blijft, met ons, in ons, om ons. Voor Eeuwig. Je Weet het wanneer je in de Liefde bent. Er is een volkomen vrede, vervuld in jezelf, en je voelt je licht. Want het Licht is licht, gedragen door het Licht, gedragen door de Liefde. En je hebt Lief omdat er niks anders meer is, over gebleven is, dan deze Liefde. Je hebt de ander Lief, je hebt het totale bestaan Lief. Liefde is Liefde. Maar zolang we deze Liefde niet in ons hebben mogen ervaren, of niet meer ervaren, zijn we dan niet uiteindelijk bewust of onbewust, in alles wat we doen, op zoek naar deze Liefde? Omdat we niet vervuld zijn? Omdat we iets missen? In al ons handel...