BESEF

Ja besef, t is ook beetje tweeledig. Je zou kunnen zeggen in t paradijs waren we dat onbevangen kind dat op en neer sprong zonder besef. Bepaalde manier worden we daar ook mee geboren, spontaan drukken we ons uit in deze wereld totdat de wereld reageert. Het besef komt, de eenheid verloren. Vaak raakt dit dan meer en meer verloren door alles wat verder op ons pad komt door opvoeding en alles wat in de maatschappij gebeurd. Maar op zich is besef wel belangrijk, het als t ware wakker worden he wat is toch t gevolg van al mijn springen. Een kind leeft zich uit en heeft vaak daarin geen besef van de gevolgen van dit uitleven. De uitdaging mag dan bestaan in toch in Verbinding blijven toch tot besef te komen van gevolgen. Maar ja, meestal gebeurd dit niet en komt het besef werkelijke besef pas veeeeel later of helemaal niet. Het Bewustzijnspad opgaan. Want uiteindelijk zijn de volwassenen de grote mensen gefrustreerde kindjes ieder met hun eigen achtergrond en beleven. Dat leven we weer uit...