Kagib Weteninhethart

In de brandende zon spreidden de dorpsvrouwen op het hete rotsblok de rijsthalmen uit die in de voorraadschuur bewaard waren geweest. Ze hadden ze in grote bundels naar de gladde, licht hellende rots gedragen en zo dadelijk zouden de beide ossen die aan de boom gebonden stonden, de halmen plattrappen om de korrels eruit los te maken. Er was geen stad in de nabijheid van dit dal en de kolossale tamarindebomen wierpen zware schaduwen. Een stoffige weg leidde dwars door het dal naar het dorp en nog verder. Op de hellingen zag je enig rundvee en talloze geiten. De rijstvelden stonden diep onder water en witte rijstvogeltjes vlogen met trage vleugelslag van de ene akker naar de andere; ze leken niet bang, toch waren ze schuw en ze lieten je niet dichtbij komen. De mangobomen begonnen in bloei te raken en het heldere, stromende water van het riviertje ruiste vrolijk. Het was een lieflijk landschap, maar het leed onder de dreiging van de armoede als onder een plaag. Vrijwillige armoede

Het totale leven mag meditatief worden. Dat je elke seconde van je leven in aandacht bent, aanwezig bent, in Verbinding bent. De ademhaling is een goeie manier om als je die Verbinding verloren hebt, weer te herverbinden. Terugkomen in/bij jezelf. Uiteindelijk is er een gelijkmoedigheid. Minder en minder kan je uit je midden halen, uit de stilte uit de vrede, uit de harmonie. Minder en minder aanrakingspunten die er zijn. Je Bent en daarin is het dan vervuld en in dat Zijn stroom je in alle eenvoud mee zonder speciale opwinding of extase. Dat is dus ook n proces waarin het Bewustzijn meer en meer alles mag bevruchten met dit Bewustzijn met de Liefde met het Weten met het Licht. Dat alles daarin vervuld is, alles bevrijd en geheeld is. Dat het Licht alles mag doorlichten van top tot teen van teen tot top. Dat alles gezien is doorzien is wat illusie was en de krachten hierin verborgen vrijgemaakt zijn. Weer die onbevangen staat. Je krijgt steeds meer energie. Hele heldere stromende

Het Leven, een aaneenschakeling van momenten. Een stroom van ervaringen. De Stem die weerklinkt. Een Stem van vreugde, gedragen door de Liefde. Innerlijke Kracht, vrijgemaakt van binnenuit. Door de Weg te gaan. Door de durf te gaan staan. Alleen te staan. Volgend de innerlijke Stroom. Soms woest en vernietigend, alles vermorzelend, alles verbrekend. Juist dat gebeurd, waar je niet op rekent. In overgave. De sprong in de leegte. De leegte gaf nieuwe vervulling. Steeds weer een nieuw moment. Dit moment proeven, voelen. De stem, de intentie, de innerlijke Kracht volgend, aanzettend tot de beweging. Alles is open, alles blijft open. Slechts de Stroom volgen zonder hechting, zonder belang. Ontmoetingen, verbindingen, aanrakingen, processen. Aantrekken en weer loslaten. Weer verder gaan. Nieuwe gezichten, verbindingen, processen. En weer verder gaan. En weer loslaten. En weer achterlaten, een indruk. De Kracht volgen, trouw zijn. Het vertrouwen laten groeien. De Stem van de Liefde volgen

Ervaringen meemaken, doormaken, ontwaken. Doorleven, inleven, beleven. Angsten doorstaan, verstaan. Oplossing, verlossing. Meegaan, weerstaan, ontkenning bestaan. Neergaan, en weer opstaan. Jaar na jaar voortgaan. stroming van leven Opgroeien. Verwonderde ogen. Waar ben ik nu terecht gekomen? Onbezonnen daden, met een hart vol pijn achter gelaten. De wereld koud en meedogenloos, een kinderziel zo teer en broos. Men zegt dat je voordat je kwam, je hiervoor koos. stroming van leven Duisternis. Pijn, eeuwigdurend lijkend. Een flits, ver reikend, diep rakend. Verrijkend. Nieuwe kansen aanreikend. Houvast, hou vast! Een ander pad op gaan. Uit de duisternis, een nieuw begin ontstaan. Bezinning, inzicht, vergezicht. Openbaring. stroming van leven Meegaan, open hart, open ogen. Vertrouwen. Hulp en begeleiding. Beroering, ontroering. Het Hart geraakt. Vervulling van Liefde. Ja, daar kwam ik vandaan. Ik was de weg kwijt geraakt. stroming van leven Geworteld op aarde. Verbinding met de Hemel. Gl

Ten eerste het aspect van de Essentie. Uiteindelijk is dit heel leeg, een heel helder Zijn. En overal waar dit vrijkomt is dit hetzelfde. In die Kern zijn we één. In dat beleven. En ja t is een heel leeg gevoel, moeilijk te omschrijven, wel heel licht omdat je gedragen wordt door het Licht, heel onbevangen en vreugdevol. Je zou t kunnen vergelijken met weer als n kind zijn, geen opgeblazenheid een warm medegevoel met alles en iedereen. En dan de andere kant, zijn we uniek in alles wat door ons heen raast aan emoties, opgewekt door bepaalde gedachten. Of komt dit toch wel heel erg overeen steeds, waar maar triggers zijn, bij anderen. Is t niet een bepaald reservoir aan uitingen waar weinig oorspronkelijkheid in is, niet werkelijk iets nieuws onder de zon? Bewustzijn heeft niets te maken met t verstand met de mind. Het is een hele andere bron van kennis. Die leer je niet in boeken, is ook niet iets van uit het hoofd leren. Je Weet t gewoon, het gaat stromen, je hebt de Bron aangera

Ik ben mijn weg gegaan. Heb wanhoop, vertwijfeling gekend. Intense pijn ervaren. Diepe eenzaamheid ondergaan. Ik dacht hier nooit meer uit te komen. Was hieraan bijna ten onder gegaan. En toch is de weg verder gegaan. En daarom kan ik nu delen dat onder al mijn pijn/wanhoop/vertwijfeling toch de Liefde was. En die Liefde heeft me uiteindelijk erdoorheen geholpen, de pijn laten oplossen, me inzicht en begrip gegeven over de betekenis van het leven. Het is een weg die vroeg of laat ieder op zal gaan. De weg terug naar Huis, in ons diepste, diepste innerlijk. En als we dan waarlijk thuis gekomen zijn, in ons Hart, dan zijn we altijd thuis, voelen we ons overal thuis, waar we ook zijn, dan is de eenzaamheid van het verleden. Dit Thuis is altijd daar, maar we gaan er zelf steeds weer van weg, proberen dit thuis ergens anders, in iets anders, bij iemand anders te vinden.. Maar de vervulling ligt niet buiten, maar uiteindelijk diep, diep in onszelf en zal alles buiten