Kagib Weteninhethart

De getuige. Het is een totaal onpersoonlijk aspect in jezelf, dat naar alle fratsen kijkt die jouw ikje uitvoert. Bv ook de gedachtekronkels die je hebt, de dans die je gedachten uitvoeren. Eigenlijk een buitenstaander die buiten alles staat, over niks een mening heeft, gewoon kijkt, ziet wat is. Als de getuige er is dan Weet je dat je veel meer dan je gedachten bent want dan zie je je gedachten. Dan Weet je dat t draait om bewustzijn, bewust Zijn. Aandacht, alert zijn, in het nu zijn. Jezelf niet verliezen in dat wat we het leven noemen, maar Zien wat dat leven met je doet, wat het aanraakt, in beweging brengt. Gedachten die wakker worden, emoties. Dit kan de getuige zien. Hoe intenser de getuige, wat het Bewustzijn is, in jou kan werken hoemeer je jezelf kan doorzien, dwars door alles heen kijken. Door alle spelletjes van je denken heenkijken, de wortel zien van je emoties. Meer en meer de wortels van waaruit het denken ontstaat eruit kunnen trekken, waardoor ze geen mogelij...

Is dat niet de kern, dat alles vluchtig is? Maar het denken staat hier liever niet bij stil dus blijft het liefste vol van zoveel, beelden, ideeën. Wat schijnbaar belangrijk is om voor te leven, om voor te gaan, om te doen. Ja willen we niet het liefste doen, doen, doen, maar Zijn? Is daarom iets als yoga niet heel populair, want dan kun je doen, regels volgen, structuur, systeem. Of andere stromingen met plaatjes, etiketten, waar je aan kunt beantwoorden, aan kunt voldoen. Wat je kunt volgen, wat resultaten zal opleveren. Heerlijk voor t denken, houdt zich hier lekker mee bezig. Maar gewoon Zijn? In het niks? En toch ligt uiteindelijk de vervulling binnenin. Niet in wat je doet, in waar het denken vol van is, maar in wat je Bent. Je hoeft hier dan niets meer voor te doen, je bent Dat. Je bent vervult in Dat. Dan maakt het niet meer uit wat je doet. Al ben je aan het eten, loop je over straat, praat je met iemand, maakt contacten, verbindingen. Het is vervuld, je bent vervuld in je...