Kagib Weteninhethart

Het gaat niet om wat we doen.Het gaat er om dat we oprecht zijn, eerlijk zijn, in wat we doen.Eerlijk zijn naar onszelf.En eerlijk zijn naar de ander.Dan zijn we vrij.Dan zijn we heel.Hoeveel pijn er eventueel ook is.Hoeveel verwarring.Hoeveel verdriet.Hoeveel angst er ook is.Als we t toelaten dat het er is, het door ons heen durven laten gaan.Als we het niet wegdrukken, niet ontkennen.Dan zijn we vrij. Voelen/zien wat is.Luisteren naar de innerlijke Stem hoe die elk moment spreekt.Want die spreekt elk moment zich uit over dat wat is.Zonder schuldgevoel maar met verantwoordelijkheid.Dat is de ware verantwoordelijkheid, het antwoorden op ons Wezen, op onze Zielestem, op onze Essentie.Daar antwoord op geven, daar naar luisteren.Dat is de enige verantwoordelijkheid die van belang is.Dan zijn we oprecht. We zullen dan niet gespleten zijn, verkrampt.We zullen niets hoog hoeven te houden.Gewoon laten zijn, voelen/ervaren wat is.Daar bij blijven, daarmee in verbinding blijven.Hiernaar luister

Tegelijk is het van de allerhoogste intelligentie. Een intelligentie die de indruk maakt van niets en onmogelijk. De zelfstandigheid maakt de indruk van geen zelfstandigheid. Zij kent geen hoge borst, niet een zich voordoen. Het kenmerk van volkomenheid is als de grootste onvolkomenheid. Welke bekwaamheid er ook uit voortkomt, zij lijkt wel dom te zijn en onbevoegd.Wat hebt ge in uw hand? Dit ene dat niet gezien, niet erkend wordt? Waaraan ieder ander, ja de hele wereld twijfelt en dat allerwegen wordt ontkend? wat hebt ge in uw hand als verloren? Toen ge alles gegeven had was het immers of ge niets meer over hield. Ge had het eigenaardige besef van: er is niets meer over. Een totale verlorenheid, waarin zelfs de aandoening erover niet meer bij u bleef. Wat ontdekte u in uw hand? U kon het niet wegwerpen, want eerst zei u: het is niets. Geen leven, geen bezit, geen geliefde, geen hoop, geen verwachting, geen uitzien naar iets anders. Er was niets. Geen God, geen mens, geen vrucht. Er w