Kagib Weteninhethart

De wortel, de wortel, dat is de kern hé. Als je de wortel vindt van een probleem, van een stuk verwarring, van een stuk pijn, van dat wat zich afspeelt tussen jou en een ander, een situatie waar je in zit, dan kan de wortel eruit getrokken worden. De verwarring verandert in begrip en harmonie. De pijn wordt geheeld, je voelt je weer met de ander verbonden, je begrijpt de situatie. De wortel, de wortel daar gaat t om. Als je de wortel vindt, als je de wortel blootlegt dan komen er geweldige mogelijkheden. Als je het Ziet, als je het Weet, dan kan de Bevrijding komen. Nu een ander stuk. Waarin ben jij geworteld? Waarin ben jij gegrond? Wat is jouw bestaansbasis? Kan die makkelijk ontworteld worden, zijn de wortels niet diep en wijds? Geworteld in de angst of geworteld in Liefde? Als de wortels van de Liefde zich in jou mogen wortelen en groeien en groeien. Als ze meer en meer alles mogen omvatten zul je minder en minder ontworteld kunnen raken. Dan zul je groot, groot kunn...

M'n rode en gele rozen zijn helemaal opengegaan. Terwijl ik daar in die hel zat, hebben zij daar stilletjes verder staan bloeien. Velen zeggen: Hoe kun je nu nog aan bloemen denken. Toen ik gisterenavond dat grote eind door de regen gelopen had met die blaar onder mijn voeten, ben ik toch op het eind een stukje omgelopen om een bloemenkar te zoeken en ik kwam met een grote bos rozen thuis. En daar staan ze. Ze zijn net zo werkelijk als al de ellende die ik op een dag meemaak. Er is voor veel dingen plaats in mijn leven. En ik heb zoveel plaats, mijn God. Toen ik daar vandaag door die overvolle gangen liep, kreeg ik plotseling zo'n aandrang om daar midden op die stenen vloer, tussen alle mensen neer te knielen. Het enige menswaardige gebeuren dat ons mensen nog gebleven is in deze tijd: het knielen voor God. Ik leer iedere dag iets over de mensen en zie nu steeds meer hoe er in mensen geen hulp voor andere mensen bestaat en hoe men steeds meer op z'n eigen innerlijke kracht...

De Rozenkruisers noemen t eenheid van hart en hoofd. Voor mij is t eigenlijk het Bewustzijn. En dit Bewustzijn spreekt door het hart. Daarin bestaat de eenheid. Als t hart op zichzelf blijft zal er niks veranderen. Dan blijven we vol van zoveel emoties zoveel beelden over het leven. Als we niemand toelaten in dit hart. Dus hoe dan ook, het hart zal open moeten zijn voor informatie. Vanuit t denken, informatie die om ons heen op ons afkomt, wat we lezen, wat iemand zegt. Dan kan t hart geraakt worden door deze informatie en kan er verandering komen en begrip. Als t verstand op zichzelf blijft is t ook steriel, zal er ook niks veranderen, zijn het gewoon verstandelijke spelletjes. Dan kunnen we misschien een heleboel weten maar echt iets Weten doen we dan niet. Dan zitten we vol van kennis wat alles kleurt wat we zien. Het geïsoleerde verstand kan nooit bevrijding brengen. Dus er zal n bevruchting moeten plaatsvinden, wederzijds van hart en hoofd. Maar t begint in t hart....

God geef me kracht, niet alleen geestelijke, ook lichamelijke. Ik ben wel erg moe vandaag, door mijn hele lichaam en heb niet veel moed voor het werk van deze dag. Ik geloof niet erg aan dat werk (soort kantoorbaantje), als het lang zou doorgaan zou ik geloof ik helemaal murw en geresigneerd worden. Toch ben ik er dankbaar voor dat je me niet aan dit rustige bureau hebt laten zitten, maar me midden in het lijden en in de zorgen van deze tijd hebt gesteld. Het zou geen kunst zijn om een idylle met jou te hebben in een beschutte studeerkamer, maar nu gaat het erom dat ik je onbeschadigd met me meedraag en dat ik je door alles heen trouw blijf, zoals ik je beloofd heb. Als ik zo door de straten ga heb ik veel na te denken over jouw wereld, nadenken kun je het eigenlijk niet noemen, het is meer een trachten te doorgronden met een nieuw zintuig. Men moet deze tijd ook kunnen begrijpen als men de mensen begrijpt, hij komt immers uit ons mensen voort. En hij is er toch zoals hij er is en du...