Kagib Weteninhethart

En als gij gaat naar enig land en wandelt in de gebieden, als zij u opnemen, eet wat zij u zullen voorzetten, genees de zieken onder hen. Want wat zal ingaan door uw mond, zal u niet bezoedelen, maar wat zal uitgaan uit uw mond, dat is het, wat u zal bezoedelen. In het O.T. is veel verboden en worden alle dingen genoemd die onrein zijn. Jezus heft deze verboden op door te verzekeren dat er geen onreine dus ook geen sacrale spijzen zijn. Alleen wat de mond uitgaat verontreinigt de mens. Het lichaam is in staat elk voedsel tot zich te nemen en het te verwerken. Het is of ons hier gezegd wordt: leer uw lichaam vertrouwen; het verwerkt en verteert alle voedsel, ook het z.g. onreine. Alleen wat de mond uitgaat verontreinigt ons. Laten we daarom toezien wat we in het dagelijks leven zeggen. Want alles wat ge spreekt vormt zich eerst in de onzichtbaarheid, voordat het de mond verlaat. Dan wordt het hoorbaar en... zichtbaar. De subtiele weefsels van ons lichaam worden door de woorden die wij s

De Liefde kan pas uit ons stromen als alles wat deze Liefde niet is, opgelost is in deze Liefde. Dus juist door totaal jezelf te zijn, met alles erop en eraan maar dan ook met volledige aandacht, intens bewust hiervan zijn, ernaar kijken. Het totaal voelen/proeven hoe alles tot je spreekt, wat het raakt, beroert. Zo kan alles wat geen Liefde is in de Liefde oplossen. Alles wat je eventueel helemaal niet wil zien van jezelf, niet wil ervaren, zonder schuldgevoel. Nu gebeurt het. En elk volgend nu weer. Echt Leven, en je niet laten leven, niet achter het leven aanhollen. Gewoon het leven totaal door je heen laten gaan. Het leven is uiteindelijk heel eenvoudig. We maken het zelf heel erg moeilijk. En we kunnen alles tot eenvoud brengen door heel bewust te leven. Liefde kun je niet doen. Liefde is een vrucht. Liefde kan meer en meer vrijkomen, nadat wij verdwenen zijn. Liefde wordt een vanzelfsprekendheid, als wij uitgepraat zijn. Er is dan geen bedoeling meer, geen houding, je Bent die je

Twijfel, vragen hebben....... In twijfel zit twee, niet een zijn. Niet met je hele wezen kunnen gaan voor iets, gespleten zijn. Welke kant op, links, rechts, rechtdoor? Zolang er twijfel is, is het niet verstandig om keuzes te maken. Pas als er duidelijkheid, helderheid is. Het antwoord ligt altijd binnenin, in het nu. In het nu wordt het antwoord uitgesproken. In het nu spreekt de Waarheid tot jou als je er enigszins gevoelig voor bent en er naar kunt/wil luisteren. Daarin spreekt het Geweten, het tijdloze Weten. Niet het geweten opgebouwd door cultuur, religie, de maatschappij. Nee geen oordelend geweten, dat oordelen doe je weer zelf. Nee gewoon een ervaren dat wat is. Als je met vragen zit, over jezelf, over de situatie waarin je zit, en je keert in jezelf, dan ligt daar altijd het antwoord, als je wil luisteren. Bij twijfel. Waarom deze twijfel, waarom geen duidelijk ja, geen duidelijk nee? Waarom niet in alle eenvoud tot een keuze kunnen komen.Wat zegt die twijfel jou? Welke stem

Bovendien dat bidden voor anderen. Het veronderstelt dat anderen speciaal ons bidden zo nodig hebben. Dat als wij voor ze bidden is dat van een buitengewone kwaliteit. Ik verzeker u dat het geen zin heeft. Er is maar één vorm van bidden nl dat we ruimte geven aan de kracht Gods die door ons stromen kan. Daartoe moet de mens zijn verlorenheid ondervonden hebben, zijn niets-zijn, opdat het alles-zijn uit zijn hoogheid en kracht tot ons kan komen, waarin onmogelijk enige prestatie liggen kan waarbij men zich zelf op de borst kan slaan. Als wij zo bevoorrecht zijn de ontvanger te mogen wezen van de gaven Gods, zijn wij dan niet tegelijkertijd de minste onder allen? Door de minste te zijn, zelfloos opgelost en weggesmolten te zijn voor het ene, het alomvattende, waar alle bedoelingen omtrent bidden en 'goed zijn' verloren gaan. Dit is de grote innerlijke correctie, het werkelijke gevoel van bevrijding. Hier kan geen kwaad meer aan de geesten gedaan worden, omdat er niets meer te gri