Kagib Weteninhethart

Is t mogelijk zonder verlangens te zijn? Zekers is dit mogelijk. Is verlangen niet uiteindelijk het denken? Als je diep tot je door laat dringen is niet denken, verlangen? En is t niet daarom dat we steeds weer vallen, in het rad van avontuur zitten? Waar we nooit uit zullen komen, zolang we ons beet laten nemen door dit denken. Echt, we zijn veel en veel meer dan dit denken. Het bewustzijn ligt juist onder t denken. Het denken, gedachten, zijn slechts spelletjes. Nooit tevreden dat denken, altijd maar meer willen dat denken, altijd anders willen dat denken, nooit in het nu het denken. Op alle mogelijke manieren wordt je zo heen en weer gegooid. Als je ernaar kunt kijken, kijk r s naar. Kijk s naar wat dat denken met je doet, hoe t je gevangen neemt. En probeer dan te voelen, het zijn allemaal spelletjes die met me gespeeld worden. Ik ben meer dan dat. Je bent veeeeeeeeel meer dan dat. En van daaruit helemaal totaal het nu, absorberen. Gewoon wat nu is, dat helemaal door je heen laten ...

Het ligt niet in niets doen, het niet doen. Als er niet-doen is bruis je over van energie ook al doe je niks. Je doet niks overtolligs, niks om de tijd op te vullen. Het ergens geen zin in hebben speelt dan ook helemaal geen rol. Je doet gewoon wat het moment vraagt, wat echt nodig is, dat is het niet-doen. Dat niet-doen kun je dus ook toepassen in je dagelijkse werk, in alles wat je doet. Maar dan bruis je ook van energie. En je bruist ook van energie als je gewoon in je stoel zit, gewoon Bent. Als je lui bent zit de energie verstopt. Misschien is er wel een deel van je wat allerlei wil doen, maar om wat voor reden dan ook, het komt er maar niet van. Je stopt het weg, duwt het weg, of je bent r bang voor. Zo zak je weg in een spiraal omlaag en kom je tot niets meer, raakt afgestompt, verveeld. Niets kan je meer boeien, tot leven brengen. Alle vitaliteit verdwijnt, altijd moe. Dus ja, dan is r werk aan de winkel, wat is hier aan de hand, hoe ben ik hierin terecht gekomen? Maar is dit n...