Kagib Weteninhethart

      Dans jouw Dans. Volg je hart, je gevoel, ga maar. Doe wat je beweegt, je aanraakt, je in beweging brengt. Maar ja, er is zoveel angst. En de angst belemmert de vrije beweging. Waar angst is, raakt de Liefde verborgen. De Liefde in jouw hart, de Liefde om jou heen. De Liefde die het leven draagt. Overal is angst. Bijna alles draait, wordt in beweging gehouden door angst. De angst die belemmert de vrije stroom. De angst die muren bouwt, maskers toont. De angst die ons van elkaar verwijderd. De angst die beelden bouwt over elkaar, waardoor we elkaar niet meer zien. De angst waardoor je jouw unieke Dans niet kunt dansen, maar meestal de dans van de ander danst. Geen vrije onbevangen beweging maar vaak mechanisch, bevangen, gecontroleerd. En je weet niet dat het anders kan, het is toch gewoon zo. De wereld is toch zoals die is? Maar waar Liefde is, is de vrije beweging. De vrije beweging van binnenuit. Dat wat je voelt, ervaart, dat waartoe je opgew...

Het gaat om de reis. Het gaat om, dat de reis van bewustzijn verder gaat, dat die niet stagneert. Het gaat erom dat poort na poort open kan gaan. Zoveel is er dat de reis kan laten stagneren. Ik ben een paar keer het citaat tegen gekomen, schijnt van Jezus te zijn. Het probleem van de mens is dat ze niet begrijpen dat de wereld een brug naar iets anders is. Ze gaan op de brug zitten en bouwen daar de mooiste kastelen, beelden, maar stoppen met de reis. Dit kan opgaan voor vele dimensies. De meest subtiele dimensies dat dit een stagnatie is, een bouwen op de brug.  Het gaat erom dat de reis verder gaat, waar die dan ook heen wil gaan. Wat zich dan ook maar wil ontvouwen, tot uitdrukking wil komen. Als de wereld dan weer wegvalt, de aantrekkingskracht daarvan, dan is dit onderdeel van het proces Er kan pas een nieuwe poort opengaan, als een andere poort gesloten is. Maar zoveel komt ervoor in de plaats. Een heel intens, helder bewustzijn, bewust Zijn. Dat juist al ...

Wij zagen reeds eerder dat de mate van onze liefde en bereidheid tot overgave, de beste graadmeter is voor onze openheid voor het Al. Thans wordt de liefdeskracht op de proef gesteld: zijn wij bereid tot de alleruiterste overgave van ons hart? De ware liefde openbaart zich niet door heftige uitbarstingen en goddelijke vervoeringen, maar in onze gezindheid en in ons doen. De ware liefde voor God uit zich minder in gevoelens en belevenissen, maar meer in de volharding de Eeuwige in en boven ons trouw te blijven. K.O. Schmidt Sommigen zeggen: 'Wij zijn van goeden wille!' Zij hebben echter niet Gods Wil. Zij willen hun eigen wil doorzetten en willen God leren het zo of zo te doen. Dat is zeker géén goede wil. Bij God moet men zoeken naar wat Hij het liefst wil. Niets anders in de wereld maakt ons tot ware mensen dan - de overgave van de wil. Alleen in de wil woont de liefde: wie meer wil heeft, die heeft ook meer liefde-kracht. Maar wie daar meer van heeft, dat weet niemand van ee...

Oprechte en volstrekte overgave is een deugd boven alle deugden. Geen enkel werk van belang kan zonder haar tot stand komen. En hoe onbetekenend een zaak ook mag zijn en hoe onaanzienlijk, zo is zij toch, indien met overgave verricht, veel bevorderlijker dan, bv, een zich wijden aan het gebed. Neem de onbetekenendste arbeid: uw oprechte overgave verleent haar noblesse en grote waarde. Overal draagt overgave het beste aan de zaak bij en faalt nimmer. Zij blijft ook niets schuldig - mag onze prestatie zijn wat zij wil. Overgave maakt zich geen zorgen, er ontgaat haar immers geen voordeel. Waar de mens uit overgave het zijne prijsgeeft, daar moet God noodgedwongen voor hem inspringen. Want wanneer iemand zich nergens zorgen over maakt, moet God voor zo één zorgen. Hoe meer de mens erop uit is ontvankelijk te worden voor het instromen van Gods Al-Kracht, des te gelukzaliger is hij; wie het in dit opzicht tot de hoogste bereidheid brengt, die bereikt ook de hoogste gelukzaligheid. Maar men...

Impulsief of spontaan? Zit toch wel een verschil tussen. Gaat juist niet een kans tot begrip verloren omdat we impulsief zijn? Omdat we boos reageren, of impulsief voor zijn, of impulsief tegen? Dan is er eigenlijk niks gebeurd. Heeft er geen wezenlijke werking plaatsgevonden. Reageert slechts je oude programma, beladen, geladen door je verleden. En alles blijft bij hetzelfde. Geen toenadering, of slechts een in oude paden bevestiging van elkaar. Maar spontaan zijn, is heel wat anders. Heeft met onbevangenheid te maken. De spontaniteit is vrijgemaakt, omdat je jezelf juist van het verleden hebt vrijgemaakt. Omdat je jezelf doorzien hebt, doorschouwt hebt, Weet wie je bent, Weet van waaruit je leeft. De spontaniteit kon vrijkomen, omdat je durfde te kijken naar jezelf, met bewustzijn. Eventueel je impulsieve woede-reactie doorzag, of je impulsief voor zijn of tegen zijn. En zo mocht je meer en meer zien wie je werkelijk was, wat werkelijk was. Spontaniteit heeft ook ...

Hoe meer de mens in liefde toeneemt, des te meer neemt hij af in vrees; en wanneer de liefde in hem volkomen is, valt alle vrees geheel en al weg. Wil de ziel zich omhoog werken en één worden met het Goddelijke, dan moet zij zich laten vervullen met de kracht der goddelijke liefde. Die liefde komt niet tot werkzaamheid, indien zij niet aantreft of schept hetgeen met haar overeenstemt: God werkt in de ziel slechts in de mate waarin hij Zijn evenbeeld daarin ontmoet. De liefde dient grenzeloos te zijn, dan kan god werken naar de mate der liefde. En al leeft de mens ook duizend jaren, dan zou hij nog altijd in liefde kunnen toenemen! Net als bij het vuur: zolang het nog hout vindt, zolang blijft het branden; hoe groter het vuur bereids is en hoe sterker de wind waait, des te meer breidt het zich uit. Zet nu de liefde, in plaats van het vuur, onder de goddelijke Geest, in plaats van de wind: hoe groter de liefde is en hoe sterker de goddelijke Geest waait, des te eerder nadert het werk der...

    Het volgen van je bestemming. Het ruimte scheppen voor de ont-vouwing. Het gaat daarbij om een innerlijke afstemming. Een innerlijk verstilde beschouwing. Een stil geworden zijn van alle drijven. Van de wirwar van emoties en gedachten. Waardoor je meer en meer, in de innerlijke vrede kunt verblijven. Een doorzien hebben van alle misleidende krachten. Dan kan er een Stem spreken gaan. De ware Kracht. Waardoor je meer en meer, het bestaan leert verstaan. Als er niets meer is wat je verwacht. Het is alles overgeven. Een stappen in het niets. Je op een onbetreden pad begeven. Waardoor de wereld, al zijn aantrekkingskracht verliest. Het gaat om een verdwijnen. Alles wat een belemmering is. Zodat werkelijk de Nieuwe Mens kan verschijnen. Een einde makend aan alle droevenis. In een innige ontvankelijkheid, wordt de ware ontvangst voorbereid. Het zal zijn een afscheid. Met een diepe ernst maar ook een intense blijdschap. Gedragen zal worden, elke nieuwe stap. ...