Kagib Weteninhethart

Kun jij uitleggen waarom iemand altijd aangepast gedrag vertoont? Is het een uiting van angst? Emotioneel misbruik zit bijna altijd verstopt onder het mom van leren, familiebanden, gezag en gehoorzaamheid. Wat leren kinderen eigenlijk? Maak jij je zorgen als je iets fout doet of anderen hebt teleurgesteld? Ben je bang op je kop te krijgen, of afgekeurd te worden? Dan ben je, ook wat al je geconditioneerde angsten betreft, een goed voorbeeld van onze soort. Realiseer je je wel hoe je altijd maar probeert in overeenstemming te leven met de verwachtingen van anderen? Wie heeft jou ooit geleerd om je gevoelens te uiten en vrij en gelukkig te leven? En aan de andere kant, wie heeft jou geleerd dat de weg naar geluk geplaveid is met lof en goedkeuring van de maatschappij? Denk aan de gelukkigste momenten van je leven. Wat deed je toen? Ongetwijfeld zul je je herinneren dat je in ieder geval toen gewoon zei wat je dacht, zonder erbij stil te staan wat anderen wel zouden denken.

We kijken en we zien iets, en wat we zien is helemaal echt. Die boom, dat kind, de sterren, het huis, je hand, de koelkast, wat het ook is. Alleen wat we er van maken komt uit ons innerlijk, maakt het bijna altijd subjectief. We geven er een bepaalde waarde aan, een bepaalde kleur. We vinden het mooi, goed, slecht, we willen het, of juist niet. En hierdoor komt de gespletenheid, beladenheid, krijgt het een bepaalde lading. Dan is het niet zomaar meer wat het is, maar moet het iets zijn of juist niet zijn. De boom staat er nog steeds, het kind lacht naar je, dat gebeurd, maar wat we ervan maken, wat we ermee doen is een ander verhaal. Iedereen ervaart de wereld op een bepaalde manier, kijkt op een bepaalde manier de wereld in. Die is bijna altijd heel subjectief omdat het niet vrij is, er zitten beelden op. Vanuit het op een bepaalde manier ervaren van iets geef je het een bepaalde energie. Daardoor krijg je de ervaringen die je hebt omdat je iets uitstraalt, direct

Zodra je voor iemand, waarvoor je altijd bang bent geweest, geen angst meer hebt, zul je vrij zijn. Maar ga eerst na of je nu niet bang bent geworden voor iemand anders. Gevoelens van afhankelijkheid, verlangen en angst laten zich immers gemakkelijk verplaatsen naar anderen. De zucht naar goedkeuring zit er diep in en schiet snel wortel. Je geremd voelen is altijd een teken van angst. Hoe kon je ooit zo kwaad, haatdragend en zelfs angstig zijn tov mensen van wie je zei te houden? Omdat je iets wilde waarvan je dacht dat het noodzakelijk was om emotioneel te overleven en daarvoor had je hen uitgekozen. Het is onmogelijk om lief te hebben als je vol angst en wanhoop zit. Is er nog steeds iets wat je van hen wilt? Je hebt de keus: liefhebben of iets verlangen; vrij zijn of van andere mensen willen dat ze veranderen. Als kinderen niet voortdurend op hun kop werden gezeten, zou het altijd goed met ze gaan. Ze zijn in staat te luisteren, te leren en te kijken, maar waarom zoud

Wat betekent houden van God? Je houdt niet van hem zoals je houdt van de mensen die je ziet, hoort en aanraakt, want God is geen persoon in onze zin van het woord. Hij is de onbekende. Hij is de volslagen Ander. Hij staat boven termen als 'hij en zij, persoon en ding'. Wanneer we zeggen dat een publiek de zaal vult en de stem van een zanger de zaal vult, geven we met hetzelfde woord twee totaal verschillende werkelijkheden aan. Wanneer we zeggen dat we met ons hele hart van God houden en dat we met ons hele hart van onze vriend houden, drukken we ook met dezelfde woorden twee totaal verschillende werkelijkheden uit. De stem van de zanger vult de zaal niet echt. En we kunnen niet werkelijk in de gebruikelijke zin van het woord houden van God. Met je hele hart van God houden wil zeggen dat je van ganser harte 'ja' zegt tegen het leven en alles wat het met zich meebrengt. Dat je zonder reserves alles aanvaardt wat God voor je leven heeft voorbeschikt. Dat je d

Als je nou nergens bang voor was... Dan was je Vrij, Vrij om te doen, te zeggen, wat je wilde. Ook niet bang voor de reactie, je doet en je laat weer los. Als er geen angst meer is, is er Liefde, dus je zou altijd het juiste doen in het moment, het juiste zeggen. Je zou in harmonie zijn met Alles met het Al, in harmonie met de Kosmos. Want de Kosmos draait om Liefde, wordt door de Liefde gedragen. Als er geen angst meer was, zouden we weer terug zijn in het paradijs. De Liefde is er nu, het paradijs, op dit moment, in onszelf. Open de poort en we kunnen het paradijs binnen stappen. Maar ja onze emoties kunnen dit paradijs niet binnen, dus die zullen moeten/mogen verdwijnen. Alles is trilling/energie en het paradijs, de Liefde is een trilling die hoger is dan de emoties. Dus die Liefde kan niet ervaren worden als we midden in die emoties zitten totdat we ons hart openen voor deze Liefde en midden in de emotie in ontvankelijkheid de oplossing kan komen, de emoties kunnen oplossen.

De enige tragedie die er in de wereld is, is onwetendheid. Alle kwaad komt daaruit voort. De enige tragedie die er in de wereld is, is slaperigheid en onbewustheid. Daaruit wordt angst geboren en vanuit angst wordt al het andere geboren. Maar de dood is helemaal geen tragedie. Doodgaan is prachtig; het is alleen afschuwelijk voor mensen die het leven nooit hebben begrepen. Alleen als je bang bent voor het leven, ben je bang voor de dood. Alleen dode mensen zijn bang voor de dood. Maar levende mensen zijn nooit bang voor de dood. Het eind van de wereld van de rups is de vlinder in de ogen van de meester. Dood is wederopstanding. We hebben het niet over de wederopstanding die zich ooit zal voltrekken, maar over een die zich nu, op dit moment voltrekt. Als je sterft voor het verleden, als je voor iedere minuut sterft, zou je iemand vol leven zijn, want iemand die vol van leven is, is iemand die vol van dood is. Een steeds weer alles afwerpen wat afgeworpen wil worden om voll