Kagib Weteninhethart

Is dit niet de kern waar het hele leven om draait, dat we zo eenzaam zijn? Maar dat de vervulling kan komen in het all-een worden. Zijn er uiteindelijk niet heel, heel veel mensen eenzaam, maar wordt dit niet zo snel zichtbaar omdat we vol zitten met een heleboel doen, vol zitten met activiteiten? In het eenzaam zijn verlangen we naar een antwoord op iets wat in ons is, wat nog niet vervuld is, een leegte. Maar die proberen we dan op te vullen. We proberen het antwoord te vinden buiten onszelf. Maar dit zal altijd een afhankelijk antwoord zijn, een antwoord van zoveel afhankelijk. Een antwoord dat steeds weer veranderd. Wat we vast moeten/willen zetten, wat aan voorwaarden moet voldoen, en vaker hieraan niet voldoet. Daarom zijn we nooit werkelijk voldaan of slechts een korte tijd. Wat ons heen en weer gooit, verwart, waar we verstrikt in raken. En we doen zoveel bewust of onbewust om niet eenzaam te zijn, en verliezen daardoor dat waardoor we nooit meer eenzaam zullen zijn. De

Welke stem wil je volgen? Zijn r niet een heleboel stemmen waar je voor kunt gaan? Waarvan je in de ban bent. Waar je jezelf door laat leiden. Dus ja, is er dan ook nog een echte innerlijke Afstemming die Weet, die verbinding heeft met de Waarheid. Dat wat werkelijk past op jouw levenspad, in harmonie is met jouw innerlijke ontvouwing? Mijn antwoord is ja. Maar die Stem kan pas werkelijk gaan spreken als enig verlangen, fixatie op het geluk vinden buiten jezelf, in de wereld. Of algemeen het geluk vinden in iets doen, al is t maar zelfverlichting door meditatie/yoga, allerlei technieken, wat dan ook, verdwenen is, gedoofd is. Als het diepe verlangen gegroeid is om naar Huis te gaan. Vervulling te vinden in jezelf, thuis te komen in je hart. Als eigenlijk niets meer buiten jezelf nog echt bevrediging schenkt. Dat het geen kracht meer krijgt, alles leeg is geworden. Eigenlijk kan pas dan werkelijk deze Stem gaan spreken, je van binnenuit gaan leiden. Als alle wegen doodgel