OUD
We zijn oud zo oud. We weten het alleen niet. We zijn ver-ouderd. We zijn uit de tijd. Hoe mooi en flitsend ons vernisje ook is. We zijn heel goed in camoufleren. Camoufleren dat we eigenlijk heel leeg zijn. Geen eigenheid geen eigen beZieling, beLeving. Elkaar napraten, wat in de mode is, wat in is. Zo moet je je kleden. Zo moet je je gedragen. Dat kan niet hoor, dat staat niet. Maar eigenlijk niet echt voor iets staan. Met de laatste mode meegaan. Camoufleren, verbergen, achter maskers die steeds makkelijker te handhaven zijn, zelfs meer en meer met ons vergroeien. Facelifts en zo, een nieuwe neus no problem, dat wat oprekken, zie je er weer stralend jong uit. Maar we zijn zo oud. Niets nieuws onder de zon. Steeds weer hetzelfde in een nieuw jasje. Steeds makkelijker de leegte verbergen die eronder zit. Wie ben jij? Wie ben jij werkelijk? Zo voorspelbaar voor wie Ziet. DoorZiet jouw spel. Het spel wat we met elkaar spelen. Uiteindelijk inwisselbaar. Daardoor zo makkelijk progra...