Kagib Weteninhethart

Veel mystici vertellen ons dat we, afgezien van de geest en het hart waarmee we gewoonlijk met God communiceren, allemaal begiftigd zijn met een mystieke geest en een mystiek hart. Een gave die het ons mogelijk maakt God direct te kennen, zijn wezen, al is het op een ondoorgrondelijke manier, te begrijpen en intuïtief aan te voelen, los van alle gedachten, ideeën en beelden. Gewoonlijk is al ons contact met God indirect - door beelden en ideeën die niet anders kunnen dan zijn werkelijkheid vervormen. Om hem boven deze gedachten en beelden uit te bevatten is het voorrecht van deze gave die ik, in de loop van deze uitleg, het Hart zal noemen. Bij de meeste mensen sluimert dit Hart en is niet ontwikkeld. Als het gewekt zou worden, zou het voortdurend de weg naar God zoeken en als je het de kans gaf, ons hele wezen Zijn richting op sturen. Maar hiertoe moet het ontwikkeld worden, de troep eromheen moet opgeruimd worden zodat het zich aangetrokken kan voelen door de Eeuwige Mag...

Wie ben ik? Wie ben jij? Wie zijn wij eigenlijk? Het gaat om zelfkennis. Het komt er uiteindelijk op neer dat je doorziet wat je niet bent. Dat wat allemaal boven op je gekomen is door het verleden, de betekenis hiervan. Je ouders, de opvoeding wat je geleerd is. En ook begrip, juist ook begrip, dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Dat ieder zijn best doet binnen de mogelijkheden gegeven, weer door de opvoeding, de ouders. We zijn allemaal geprogrammeerd, en van daaruit doen we wat we doen. Generatie op generatie. Daarin ligt de uitdaging dat jij dit kan doorbreken, door je te ontkoppelen van dat verleden. Niet in de weerstand, niet in oordeel, maar gewoon zien voor dat wat het is, wat het was. Nu is nu. En nu is er iets in jou in ieder, wat niet van de tijd is. het niet-zelf, het Tao, de Bron, de Liefde in de Eeuwigheid. Hier jezelf voor open stellen, zodat het verleden hier meer en meer in kan oplossen. Door te Zien te voelen wat is, wat de betekenis van all...

Denk eens aan een paar pijnlijke gebeurtenissen in je leven. Voor hoeveel daarvan ben je vandaag de dag dankbaar omdat je daardoor bent veranderd en gegroeid? Dit is een eenvoudige levenswaarheid waar de meeste mensen nooit achter komen. Blije gebeurtenissen maken het leven verrukkelijk, maar ze leiden niet tot ontdekkingen over jezelf, tot groei en vrijheid. Dat privilege is voorbehouden aan de dingen, mensen en situaties die ons pijn bezorgen. Elke pijnlijke gebeurtenis heeft het zaad van groei en bevrijding in zich. Keer in het licht van deze waarheid terug naar je leven nu en kijk eens naar de een of andere gebeurtenis waar je niet dankbaar voor bent, en zie of je het potentieel voor groei kunt ontwaren dat er in zit, waar je je niet van bewust was en daarom niet van hebt kunnen profiteren. Denk nu aan een recente gebeurtenis die je verdriet deed, die negatieve gevoelens in je veroorzaakte. Wie of wat die gevoelens ook deed ontstaan was je leraar, omdat die je heel vee...

Nu kun je eindelijk liefhebben. Tot nu toe was al wat je had een zekere goedhartigheid en welwillendheid, een sympathie en bezorgdheid voor anderen, die je ten onrechte voor liefde hield, maar die net zo weinig met liefde te maken heeft als een flakkerende kaarsvlam met het licht van de zon. Wat is liefde? Het is een gevoeligheid voor elk deel van de werkelijkheid in en buiten je, samen met een onverdeelde respons op die werkelijkheid. Soms zul je die realiteit omarmen, soms zul je die aanvallen, soms zul je haar negeren, en een andere keer zul je haar de hoogste aandacht geven, maar altijd zul je reageren, niet vanuit behoefte, maar vanuit gevoeligheid. En wat is gehechtheid? Een behoefte, een vastklampen dat je gevoeligheid afstompt, een drug die je waarneming overschaduwt. Daarom kan er geen liefde ontstaan zolang er ook maar de geringste gehechtheid aan iets of iemand bij jou aanwezig is. Want liefde is gevoeligheid, en als gevoeligheid ook maar in de geringste mate ver...

Het leven gaat erom uiteindelijk tot het niet-doen te komen. Het is een weg van achterlaten, loslaten, doorzien. Meer en meer een Kracht in je voelen, een Bewustzijn waar je meer en meer op mag vertrouwen, wat je aan de hand neemt. Wat in de bijbel staat, dat Johannes zegt, ik moet minder worden en Hij, de Christus moet meer worden is het kernprincipe. Niet dat je dan niets doet, zekers niet, maar dat je in alles wat je doet hierdoor niet bezeten wordt maar ziet voor wat het is, alles wat buiten je gebeurd. Dat er meer en meer een stilte en gelijkmoedigheid in je ont-staat, opstaat, over alles wat in het leven gebeurd. Meer en meer een gewoon Zijn en volgen die Andere die jou leidt van binnenuit. Een vrede die misschien voor anderen soms moeilijk te begrijpen is. Doet dan niks jou meer iets is dan misschien een vraag die naar boven komt. Een in het midden zijn, geen ophef meer over wat dan ook, want je Weet dat dit het niet is. Het gaat verder en verder over soms ondoor...

Wanneer je met blinde mensen te maken hebt, dringt het tot je door dat ze afgestemd zijn op een werkelijkheid waar jij geen idee van hebt. Hun gevoeligheid voor de wereld van tast, reuk, smaak en klank is zodanig, dat wij vergeleken bij hen domme ezels lijken. Wij beklagen mensen die hun gezichtsvermogen kwijt zijn, maar houden zelden rekening met de verrijking die hun andere zintuigen hun bieden. Het is jammer dat die rijkdom tegen de hoge prijs van blindheid wordt verkregen, en het is heel voorstelbaar dat wij even levendig en goed op de wereld afgestemd zouden kunnen zijn als blinden, zonder onze ogen te verliezen. Maar het is niet mogelijk, zelfs niet voorstelbaar, dat je je er ooit van bewust zou worden wat liefde is, als je die delen van je psychologie die 'gehechtheden' heten, niet uitrukt, niet afhakt. Als je weigert dit te doen zul je de ervaring van liefde mislopen, zal het enige dat het menselijke bestaan zin geeft aan je voorbijgaan. Want liefde is he...

Bekijk je leven en zie hoe je de leegte met mensen hebt gevuld. Het gevolg is dat zij jou in hun greep hebben. Zie hoe ze je gedrag beheersen door hun goedkeuring en afkeuring. Ze hebben de macht je eenzaamheid te verzachten met hun gezelschap, je stemming te verhogen met hun complimenten, je tot wanhoop te brengen met hun kritiek en afwijzing. Kijk eens naar jezelf, hoe je bijna elke minuut dat je wakker bent mensen gunstig probeert te stemmen en te behagen, of ze nu leven of overleden zijn. Je leeft volgens hun normen, conformeert je aan hun eisen, zoekt hun gezelschap, verlangt hun liefde, vreest hun spot, verlangt naar hun applaus, onderwerpt je gedwee aan het schuldgevoel dat ze je aanpraten; je bent als de dood om tegen de mode in te gaan in de wijze waarop je je kleedt of hoe je praat of handelt of denkt, zelfs. En neem waar hoe je zelfs wanneer je de baas over hen bent, van hen afhankelijk en aan hen onderworpen bent. Mensen zijn zozeer deel van je wezen geworden ...