Kagib Weteninhethart

Er is een juist moment voor alles. Zijn op het juiste moment op de juiste plek. Dit is niet iets relatiefs. Het ikje wil vaak vooruit terwijl eigenlijk het moment is om stil te staan. Of het wil stil staan als t moment is om in actie te komen. Dan sta je buiten het moment, buiten het eeuwige moment. Dan draag je jezelf, ga je op je eigen kracht, maar wordt je niet gedragen door de Oerkracht, door het Al. Dan mag je hiervan uiteindelijk de vruchten plukken en is er weer een mogelijkheid om terug in harmonie te komen met dit Eeuwige moment. Je Weet het ook als je hiermee in harmonie bent. Je voelt je vervuld, innerlijk vredig, heel licht, stil. Van binnenuit voel je dan de Kracht. Maar het is een stille Kracht. Als je hiermee verbinding hebt dan kun je alles aan, hoe woest de stroom ook wordt, hoezeer je ook heen en weer geslingerd wordt, het past in dat moment. De rivier is in een stroomversnelling. Totdat ie weer tot rust komt en je weer wat op adem kunt komen. Dus ja, uiteindelijk is ...

Het Licht kan het beste inlichten als je binnenin verstild. Dan is het Licht ook het meest helder en kun je je eigen Weten opvangen.  In jouw hart is Liefde. Dat mag je voelen in jezelf, puur Liefde. En die Liefde omvat jou. Het heft geen beschuldigend vingertje, laat jou zijn in alles wat je doet. Het straalt ook in alle anderen en heft ook daar geen beschuldigend vingertje. Het laat ons zijn in een eeuwig geduld. Totdat we ons openstellen voor deze Liefde die er altijd is, voor jou en iedereen er is. Die je dan mag/kan vervullen. Waarin je rust en vrede mag vinden, en waardoor je als vanzelfsprekend jezelf en de ander liefhebt. In deze Liefde mag veel op zijn plek vallen, wat nu zo moeilijk lijkt. Het is eigenlijk het kerngegeven van het leven, de stilte. Zolang die stilte er niet is, zolang er nog zoveel sterke voor en afkeur is, emoties, blijven we speelbal van zoveel krachten. Maar als er steeds meer innerlijke verstilling ontstaat, zal die Liefde in ons, meer en meer kunnen s...