Kagib Weteninhethart

De Ommekeer heeft wel gevolgen. Je zou kunnen zeggen dat alles wat in de duisternis is door het Eeuwige Licht in het Licht gezet wordt, belicht wordt. Dat je ingelicht, doorlicht wordt. Das fiks confronterend voor t ego, het kan niet meer vluchten. Steeds wordt gezien wat is. Dit betekent dus zeker niet dat je iets moet onderdrukken, maar gewoon het durven zien en de verantwoordelijkheid hiervoor nemen. In jezelf kijken wat de betekenis is van alles wat op je pad komt, wat in interactie met het leven in je wakker wordt. Overal waar eigenwilligheid is, het zelf willen weten, het zelf willen doen. Het dagelijkse gevecht vaak in t leven, meer n overleven. Het verlangen om t uiteindelijk toch buiten te vinden in wat je doet in wat je kunt. Je ego wordt ontmaskerd. Zo verdwijnt dit alles meer en meer in dit Licht in dit inzicht in begrip in dit Bewustzijn. Waardoor er meer en meer waarlijk rust op je neerdaalt, vrede, gewoon Zijn. Het leven kan je niet zoveel meer doen, het is wat het

We raken allemaal iets bij elkaar, of we raken situaties, zetten situaties in beweging die weer gevolgen hebben voor anderen. Maar dan is t wat raak jij bij de ander, wat zet jij in beweging? Elk moment kan zo kostbaar zijn, voor iedereen, voor alles wat je ont-moet. In alles wat je zegt, in alles wat je doet. In dat wat je bent. Doe je er werkelijk iets mee, ben je aanwezig, durf je te zien, te voelen, wat dat moment werkelijk wil zeggen, en neem je hier verantwoordelijkheid voor? Of leef je op de automatische piloot, wordt je geleefd door t leven, door de ander. Maar wat voeg je dan werkelijk toe? Is er dan werkelijk iets nieuws onder de zon? In alle oprechtheid heel, heel veel mensen zijn slapende, slapen. Ze willen het liefste ook niet wakker gemaakt worden. Hoeft ook niet, slapen is een fase. Maar wil jij wakker worden, of wil jij in jouw aanrakingen in wat jij bent mensen wakker maken, voor hen die hiervoor nog enigszins ontvankelijk zijn? Niet dat je een verzetsreactie op