Kagib Weteninhethart

En zo zijn er machtsinstituten verrezen die de mensen doodgewoon misleiden en waarvan de vertegenwoordigers de treurige moed hebben hun medemensen te verdoemen of te zegenen al naargelang ze de voorgeschreven wetten opvolgen of niet. En de mensendieren buigen gewillig hun ruggen en worden koest gehouden enerzijds door bedreigingen en anderzijds door beloften. De machthebbers die aan de top der wereld staan weten niet dat ze door een onzichtbare geweldenaar daar geplaatst zijn, een geweldenaar die zich gaarne God laat noemen, maar het niet is. Het is een onder-god. Het lichaam laat zich dresseren maar de geest niet. En het ligt geheel aan jezelf hoe je je gedraagt tov je medemensen. Er is geen gebondenheid of langs die weg is de mogelijkheid van lijden en afhankelijkheid en het ligt voor de hand hoe je verlangt naar een toestand die onkwetsbaar is en onvergankelijk. Indien dit niet mogelijk was zou een mens niet anders zijn dan een worm die je vertreden kon en verwoesten. Immers de

Hoe komt een mens erbij om geloof en waarde te hechten aan een zo uitermate veeleisende idee die een werkelijkheid zou belichamen van zulk een subliem, gelukkig en liefdevol leven, dat eenvoudig zijn weergave niet zou hebben? Want blijvend, voor alle eeuwigheid, deel te hebben aan een licht en glorieus bestaan waarvan de waarde voortdurend onderkend wordt en opnieuw bevestigd door de tegenstellingen die de wereld biedt waarin men leeft, dat is toch wel niet alleen een uitdaging maar tevens een getuigenis van een volmaakt egoïse alsof een dergelijk leven werkelijk voor de mens zou zijn weggelegd, op een wijze dat het voor altijd en eeuwig voor hem bereikbaar blijft. Dit uiterste egoïsme echter vernietigt zichzelf wanneer het de niet aflatende bereidheid vertoont dit leven, dat veeleisende en onbescheiden leven, bij voortduring onder de mensen bekend te maken om ze te herinneren aan deze levensmogelijkheid en daarmee eenvoudig niet op te houden zolang er nog een kind op de wereld is da

Je weet evengoed als ik dat er bezeten mensen zijn. In de macht van de aardgeest op een wijze dat ze vol verachting zijn voor alles wat naar geestelijk leven zweemt terwijl het gemakkelijk is in te zien dat het geestelijk leven het werkelijke leven is. Wat is er reëler dan tegenwoordigheid van geest en te weten wat je wil. Het echte wilsbesef is een bevrijdend besef dat je ieder ogenblik wakker tot je beschikking kunt krijgen en dat geeft je zekerheid in te weten wat je wilt. Het is een richtsnoer voor ieder ogenblik: dat het beter is over je geest te heersen dan een stad in te nemen. Als je erkent dat het werkelijke ik het zelf is, ontstaat het inzicht dat het ik als het zelf méér is dan de geest omdat de kracht van de geest eraan gehoorzaamt. Het ware 'ik-zelf' wordt dan tot uitgangspunt van een nieuwe schepping. Welnu, daarvoor is materiaal genoeg. Van ogenblik tot ogenblik kun je ontdekken wat er al niet in je lichaam rondspoken kan. Zeker, er zijn geloofsopvattingen die

Je bent een prooi geworden van je eigen zintuigen, een buit van dat gevangen en overweldigende verduisterende vermogen dat toegeschreven wordt aan de vorst van deze wereld en die de grootste verachting heeft voor allen die in een bevrijdende God geloven omdat hij deze in het geheel niet kent, geen enkele weet van Hem heeft en ook niet kan hebben, maar zichzelf gaarne laat aanbidden in zijn grenzeloze hoogmoed in de verzekerdheid dat hij zijn schepselen laat springen en dansen zoals hij dit belieft. En nu is het zaak, als u ooit uw tegenwoordigheid van geest blijvend deelachtig wil zijn, het op te nemen tegen deze geweldenaar, hem te doorzien in zijn doortrapte pogingen het mensenkind te vernietigen als het zich niet aan zijn intimiderende, steeds bedreigende en angstwekkende macht wil onderwerpen. Want ons dierbaar aardse en sterfelijke lichaam is het domein van zijn geweld. De moeilijkheid is heer en meester te worden over je eigen zinnen waardoor de mogelijkheid bestaat het proces

Beantwoorden aan wat je zelf bent. Tot je zelf komen en je niet daarvan laten afleiden. In je zelf de levende en schitterende substantie vinden, de zelf-substantie als het summum van de eigen zelfstandigheid. En daardoor zich doordrongen te weten uit het allerinnerlijkste leven van een kracht en een vermogen dat nooit meer geheel terug kan wijken voor de opdringende duisternissen die je tot een prooi willen maken. Want je bent omgeven door een wereld die zich alleen aan je lichamelijke zintuigen openbaart en wel op een wijze die je geheel en al wil opslokken en overheersen en geen plaats meer in je wil laten voor wat je zelf bent. Echt wat je zelf bent en wat dus je onvervreemdbaar eigendom is. Wat is meer je eigendom dan het oer-eigene? En het oer-eigene is het zelf, de Atman, de stralende ziel die zich vorm heeft verschaft in een onuitblusbare gestalte uit de lichtsubstantie van de geestesvonk, het minieme maar onverwoestbare beginsel dat de oorsprong is van je zelf-zijn en waarui