Kagib Weteninhethart

De oceaan en de golf. We scheiden ons steeds af van de oceaan, in wat wij willen, denken te moeten doen. In wat we denken wat is, onze eigenwilligheid. En zo maken we eindeloze golven die soms woest te keer kunnen gaan. Zoveel dat vat op ons kan hebben, ons in beweging brengt. Maar die beweging maakt ons dan los van de Oceaan. Wij maken die beweging, wij maken die golf. Wij zetten ons in beweging of laten ons in beweging zetten, wat ons maar kan triggeren. Daardoor maken we ons los van die Oceaan, een Oceaan van Liefde, van Zijn, van Weten. Maar als meer en meer dat Bewustzijn, wat eigenlijk die Oceaan is, in ons kan spreken over alles wat we doen. Over alle golven die we veroorzaken, alle turbulentie, alle verwarring, alle opwinding. Dan kunnen die golven, als er aandacht is, doorzien worden, gezien worden in wat ze zijn. Zo kunnen ze een voor een verdwijnen. Langzaamaan kan zo alles weer tot rust komen, tot stilte worden, verstillen. Een met de oceaan van Bewustzijn, van Zijn, ...

Het is wat het is? Het is wat het is, als we het zo eens zouden kunnen ervaren. Niks is slecht, alles is uiteindelijk materiaal. Uiteindelijk wil alles bevrijd worden, gezien worden. Pas dan kan het verdwijnen, wat het ook is, welke emoties ook door je heen gaan, hoe donker die ook kunnen zijn, hoe confronterend. Als je ze met je wil probeert te onderdrukken, te verzaken, gaan ze alleen maar harder vechten. Of ze gaan zich in allerlei andere gedaanten vertonen waar je helemaal geen vat meer op krijgt. Alles waar je tegen vecht, vecht terug zo simpel is het. Alles waar je tegen bent kom je weer tegen. Dus het gaat erom alles te doorzien, totaal te proeven, door je heen te laten gaan. Dat wat is, dat wat in je is, wat in je leeft. Het niet daarbij laten maar het wel totaal toelaten en dan voelen wat het je wil zeggen, wat er speelt. Waarom worden die emoties wakker? Het antwoord ligt in jezelf. En als je het Ziet, werkelijk Ziet verdwijnt het, zo simpel is het. Als je het ec...