Kagib Weteninhethart

Het vlees gaat de weg van alle vlees. Indien hij leert zich - konsekwent - daaraan te onthechten zal hij ervaren dat hij meer is dan alleen maar vlees. Juist dát in hem, wat er zich aan kan onthechten, is geen vlees. Dat wat anders is en ook geen produkt der aarde. Dit is niets denigrerends tegenover de aarde. Want hoe goed is de aarde en hoe schoon. De zon is ook niet van de aarde en zij omhelst haar iedere dag. Misschien wel juist omdat zij niet van de aarde is. In de mens is een positief leven uit innerlijke welbron opkomend, dát stoort zich niet aan de vormen der ontbinding. Het kent de afschuw der ontbinding niet en het vreest die niet. Het kan er geen vrees voor gevoelen want in het essentiële opwellende leven is geen vrees. Niet om zich zelf te verliezen. Waarom zal een welbron angst kennen zich zelf te verliezen. Zij doet niets anders, het is haar wezen en haar werkelijke zin. Wat zal de mens vrezen te verliezen als hij zich zelf verliezen kan en wil. Niets immers? U leert het ...

Jezus zeide: Er was een rijk man, die veel geld had. Hij zeide: Ik zal mijn geld gebruiken opdat ik kan zaaien en oogsten en planten en mijn voorraadkamers vullen met vrucht, zodat ik aan niets gebrek heb. Dit was, wat hij dacht in zijn hart. En in die nacht stierf hij. Die ore heeft, die hore. Jezus leeft het innerlijke leven van het koninkrijk van de geest. Daarom hebben zijn woorden een onvergankelijke betekenis. De consequentie ervan is voor de meeste mensen onaannemelijk. Want die bestaat in een angstloos leven, dat uit zich zo positief is en van zo'n grote kracht, dat alles waar de mensen onder lijden in verband met het vergankelijke leven erdoor gedragen wordt. Alle zorgen, alle noden, de angst voor de dood, voor ziekte en ellende in welke vorm ook, alle schuld en lijden, het innerlijke leven van de geest draagt het en verwerkt het en doet het teniet. Er is nooit meer de onrust dat men niet genoeg zal hebben. Er is altijd genoeg. Het is bijna onbegrijpelijk dat zo weinigen h...

Is dat niet de verklaring waarom we over het algemeen verdeeld blijven. We hebben allemaal een stukje. Leven vanuit een stukje. Kijken vanuit dat stukje de wereld in. Reageren van daaruit en zo komen vaak conflicten, verwijdering, afstand. Maar soms harmoniseren stukjes ook als ze bij elkaar passen, elkaar bekrachtigen, ondersteunen. Zo houden die stukjes elkaar in stand. Zo ontstaan er clubs, verenigingen van mensen met een bepaald stukje. Die gaan dan weer vechten met andere stukjes, allerlei geloven bv. Maar ook het geheel is in ons. Altijd in ons. Uiteindelijk in iedereen. En dat geheel omvat alles en iedereen met begrip. Met Liefde. Is verbonden met alles en iedereen, maar niet gebonden. Het is Vrij. Dat geheel kunnen we meer en meer in ons vrijlaten, vrijmaken, ruimte maken hiervoor. Dat is geen nieuw geloof, dit is levende realiteit. Dat geheel, dat wat alles omvat met begrip spreekt tot ons elk moment van de dag. En als we daarnaar willen luisteren zal meer en meer alles doorzi...

Jezus zeide: Ik zeg mijn geheimenissen aan hen, die mijn geheimenissen waardig zijn. Wat uw rechterhand zal doen, laat uw linkerhand niet weten wat zij doet. De linkerkant is de onbetrouwbare kant. Een linker is een bedrieger, een schelm. Op het linkse kan men niet rekenen. Meesters van het linker pad zijn onbetrouwbare meesters. In de droom is het linkse steeds het neergaande, de weg van de minste weerstand, van het onzelfstandige, het leunen. Leunen en links hebben etymologisch dezelfde oorsprong. Het is dus duidelijk dat men nooit op zijn weldaden moet bogen en ze verder links laten liggen. Het is links om er ooit een beroep op te doen. Beschouw ze als nooit gedaan. Menigeen zal dit mistroostig vinden. 'Ik ben altijd zo goed voor hem geweest.' En 'waaraan heb ik dat verdiend'. Er zijn primitieve gedachtengangen ook tov de godheid: 'Alle geboden heb ik onderhouden en het heeft niets uitgewerkt. Ik zou toch eindelijk wel eens wat willen zien voor al mijn werk en m...

Wat is het doel van het leven? Leven. En vooral heel bewust leven, met aandacht. Je niet laten leven door t leven. Dan kan het Leven het meeste voor je betekenen. Dan kunnen de tekens gezien/ervaren/ontvangen worden. Dan is de grootste kans dat je in de Stroom blijft en indien nodig daarin correcties krijgt. Dan vervul je de werkelijke reden waarom we hier zijn. We zijn hier niet om van alles te doen. We zijn hier om bewust te worden en te zijn van dat wat we doen, en de betekenis daarvan. Dan kun je nog jezelf een bepaald doel stellen, een bepaalde richting opgaan. Maar als je jezelf hierin verliest dan stopt je innerlijke groei, en dan komen er vroeg of laat wat intensere tekens om je weer wakker te schudden. Mocht hier nog mogelijkheid voor zijn. Je hebt een baan, je bent moeder met kinderen, je volgt een studie, wat dan ook. Het is niet de bedoeling dat je dit halfslachtig doet omdat t niet belangrijk zou zijn. Nee, je moet t vol overgave doen, en waar dit niet mogelijk is onderzoe...

Teneinde nu het licht en de kracht van het woord dat uit de Zelfde is, te ontvangen, moeten we ons zowel naar het lichaam als de ziel geheel leeg kunnen maken en stil. In de regel vrezen de mensen deze leegte omdat zij immers niet weten hoe of wat en waaraan zij zich hebben te houden. Hier komt ons het geloof en het vertrouwen te stade. Want deze leegte zal, hoe lang zij ook kan duren, een einde nemen en dan zal het wonderbaarlijke geschieden dat we vervuld worden van de kracht van het scheppend woord dat uit de Zelfde opstroomt als een voortdurende vervulling die geen einde neemt en waarvan de vloeiende vibraties geleid en gericht worden door de intelligenties die zich uit de allerinnerlijkste substantie van de Zelfde manifesteren. Dan ondervinden we een verlichting en een bezieling die ons vertrouwd maakt met de eenheid aller dingen, dwz er heeft een herstel van die eenheid in het menselijk bewustzijn plaats omdat we de mystieke en ritmische wet herkennen van het goddelijk leven waar...

Men noemt in de regel leven wat men moet, niet wat men doet en zelf leeft. Zelfs bij Spinoza heerst de opvatting dat een menselijk leven niet is wat hij zich denkt. Een steen die door de lucht geworpen wordt, zou denken dat hij vliegt indien hij denken kon; in werkelijkheid is hij maar een steen, die geworpen wordt. Zo zou ook de mens alleen maar geleefd worden en hem zou geen vrijheid van keuze en geen vrijheid van bewustzijn toegezegd worden. Maar als hij nu die vrijheid heeft? Als ik kiezen kan tussen verschillende kwaliteiten van geuren dan kan ik toch zeggen: ik wil die kwaliteit, want die komt mij voor het beste te zijn. Als ik kan kiezen uit verschillende kwaliteiten, gevoelsgewaarwordingen en werkingen uit mijn eigen ziel, dan kan ik toch zeggen: die heldere gewaarwording, die feestelijke, waarin ik de vreugde en blijdschap van het leven proef en waarnaar ik zo lang heb gezocht, die kies ik als mijn levenswaarde. Als mijn dagelijkse vriend, mijn toeverlaat en kracht, mijn sterk...