Kagib Weteninhethart

Uiteindelijk heb je alleen nog maar jezelf. Maar dit betekent niet dat je een gesloten bolwerk bent waar niks in kan, waarin je niks toelaat, je door niks laat raken. Het betekent juist open en ontvankelijk zijn. Juist wel jezelf durven laten raken. Durven emoties toe te laten. Maar t hier niet bij laten. Ze proeven, alles proeven, alles tot je laten spreken. Het bewustzijn laten spreken heeft grote gevolgen. Geen schijn meer, geen spelletjes, want t bewustzijn doorziet alles. Je Weet t als je niet eerlijk bent, jeZelf verloochend, als je niet luistert. Want dan ben je niet meer heel, niet meer in harmonie. Dan is de Verbinding verloren en hoe helderder het bewustzijn kan spreken hoe eerder je het zult ervaren. Mensen om je heen spreken misschien iets heel anders uit. Dan is t niet makkelijk om trouw te blijven, trouw te blijven aan je bewustzijn, aan je Essentie. Je kunt helemaal alleen komen te staan. Niemand meer die je begrijpt, die in je gelooft, die de zin ziet van de keuzes die

Hoe dat onderscheid te ervaren wat nog wel jouw ikje is, en wat niet? Een belangrijke toetssteen is, voelt t vrij. Is het niet beladen, heeft t geen lading, geen emotionele lading, fixatie, beklemming? Wil jij nog iets zeggen, iets doen en verbindt je hier iets aan? Ontstaat daardoor een stuk van opwinding? Dan weet je dat jij aan t woord bent en niet je Essentie. De uitdrukking van Essentie is totaal vrij. Het stroomt uit zonder er iets speciaals mee te willen of te moeten. Het moment roept iets op, en dat komt tot uitdrukking. Jij spreekt niet meer, jij handelt niet meer. Het spreekt en handelt door jou heen. In alle eenvoud, gewoon dat wat nodig is. Dat is jeZelf zijn. Jij bepaalt niet wat er opgeroepen wordt, het moment roept iets op.  Dat is alles, en in dit Eeuwige moment stroom je verder. En daar gaat t uiteindelijk ook om, om in dat Eeuwige moment te blijven, daar voeling mee te houden. Dan ben je niet van de tijd, dan omvat je de tijd. Dan drukt zich dat uit wat is van de Eeuw