Kagib Weteninhethart

Wie is er vrij van haat en liefde? Is er niet onvoorstelbaar veel waar we onze liefde aan geven, en wat vaak weer in haat of andere emoties kan omslaan? Is dit niet de uiteindelijke zin van het leven om daar vrij van te worden. Zodat waarlijk de Liefde die geen tegenpool heeft kan vrij komen? Het is een uitdaging om inzicht te krijgen in je voor en afkeuren, waar ze vandaan komen. Alles wat beladen is, geladen is, waar je vol van bent, waardoor er juist geen ruimte meer is voor dat wat is, de diepste zin der dingen. Waardoor je steeds weer uit je evenwicht wordt gehaald, heen en weer wordt geslingerd. Tuurlijk moet je daarin tussendoor keuzes maken, maar t gaat erom van waaruit die keuzes? Wie maakt de keuze? Uiteindelijk is elk moment n keuze wat je doet en niet doet. Maar juist als je als t ware tot n soort van keuzeloosheid gekomen bent, alles stil geworden is van binnen. Als alle kleuring verdwenen is, alle invulling vanuit het ego, juist dan zal steeds in alle eenvoud d

Dat zou toch geweldig zijn als meer en meer mensen waarlijk een innerlijk Stiltepunt in zich zouden kunnen vinden. Dat dit het ankerpunt wordt, de Verbinding van waaruit het leven zich verder ontvouwt, tot uitdrukking komt. Dat dit de toetssteen wordt in al ons handelen. Is dat niet de grootste daad die we kunnen doen, een waarlijke Go(e)de daad waarin God zich door ons heen kan uitdrukken. Wat zou dat een impact krijgen als overal waarlijk die Stiltepunten ontstaan. De grootste Kracht die er is, wat n uitstraling, wat n spiegel. Slechts Zijn die je bent, in Verbinding en je laat overal een stuk van die Stilte achter. Mensen om je heen zullen voelen dat er iets anders met jou is, maar t niet kunnen grijpen. Maar je zult een waar rustpunt zijn, een ware verademing in de stress en het tumult van deze wereld. De meeste hebben een heel ander basispunt, nulpunt, dat wat ze al heel hun leven gewend zijn, niet anders weten. Wat hen aangeleerd is op hun pad gekomen is. Dan is juist stilt