Kagib Weteninhethart

Het leven draait om aandacht, zou om aandacht moeten draaien. Pas vanuit een intens aandachtig aanwezig zijn in het moment kunnen er mogelijkheden komen. Een waarlijke afstemming, verbinding, diep binnenin. Zo kan een diepere stille Stem in je gaan spreken. We kunnen zoveel doen, in de wereld, zoveel willen, handelen, ondernemen. Zoveel goed doen, of dat wat we denken dat we goed doen. Maar als we daarbij niet aanwezig zijn in het nu, niet aandachtig aanwezig zijn in dat wat we doen, werkelijk bij onszelf zijn, gaan er zoveel mogelijkheden verloren. Dan verliezen we onszelf in dit handelen, in dit doen, in het steeds maar doen en handelen en spreken, en maar vooruit, steeds achter jezelf aan hollen, stress. Eigenlijk geleefd worden door het leven en niet meer zelf leven. Het lijkt allemaal zo belangrijk, alles wat we moeten, willen doen. Als we maar voortjagen, er geen wezenlijke aandacht is, met onze gedachten steeds meer vooruit zijn op alles wat nog gedaan moet word

Is dat niet de kern van de val uit het paradijs? We zijn t buiten gaan zoeken, terwijl alles binnenin is te vinden en daar de vervulling ligt. Vanuit die val geven we nog steeds het leven vorm met alle gevolgen van dien. De val in de dualiteit. De val van t denken? Want is t niet juist het denken wat ons uit die vervulling haalt, alle denkbeelden? Het denken dat altijd ergens anders is, vooruit, achteruit. Het denken dat nooit tevreden is, het denken dat t altijd buiten zoekt, het denken dat angstig maakt, dat invult hoe de ander is, hoe het leven is. Denken, denken, denken. Het denken kan niet Zijn. Het denken kan niet in alle eenvoud Zijn. Het denken is nooit vervuld. Het denken brengt scheiding, conflict, versplintering. Het denken veroorzaakt eenzaamheid, och was ik maar daar, was ik maar bij haar, bij hem etc. We hebben ons Zelf niet gevonden en daardoor zal nooit de ware vervulling komen, hoe we ook zoeken buiten ons zelf. Terug in het paradijs betekent, weer e

Luisteren is een van de diepste mysteries waardoorheen de tempel van God kan worden binnengegaan. Luisteren betekent passiviteit. Luisteren betekent jezelf volledig vergeten... Alleen dan kun je luisteren. Als je aandachtig naar iemand luistert, vergeet je jezelf... Als jij jezelf niet kunt vergeten, luister je nooit. Als je je te veel van jezelf bewust bent, doe je gewoon alsof je luistert - je luistert niet echt. Je knikt misschien met je hoofd; je zegt af en toe ja en nee - maar luisteren doe je niet. Als je echt luistert word je eenvoudig een doorgang - een passiviteit, een ontvankelijkheid, een baarmoeder. Je wordt vrouwelijk. Om thuis te komen moet je vrouwelijk worden. Je kunt God niet bereiken als agressieve indringer, als veroveraar. Je bereikt God alleen maar... of je kunt beter zeggen dat God jou alleen maar kan bereiken als je ontvankelijk bent, een vrouwelijke ontvankelijkheid. Als je yin wordt, ontvankelijk, staat de deur open. De eerste stap is ontvankelijkheid, aangez

Intellect is schijn, het is iets onechts. Het is een substituut voor intelligentie. Intelligentie is een volkomen ander fenomeen - het is het ware. Intelligentie vraagt om enorme moed, intelligentie vraagt om een avontuurlijk leven. Intelligentie vraagt erom dat je altijd het ongewisse tegemoet treedt, de onbekende zee opgaat. Dan groeit intelligentie en wordt zij gescherpt. Zij groeit alleen maar als ze elk moment wordt geconfronteerd met het onbekende. Mensen zijn bang voor het onbekende, mensen voelen zich onveilig met het onbekende. Ze willen niet verder gaan dan het vertrouwde. Daarom hebben ze een onecht, kunstmatig substituut voor intelligentie in het leven geroepen - dat noemen ze intellect. Intellect is gewoon hersengymnastiek. Het kan niet creatief zijn. Ga naar de universiteiten en zie wat voor creatieve arbeid daar verricht wordt. Duizenden verhandelingen worden er geschreven. Mensen verwerven er de mooiste titels: Drs., Mr., Dr... Niemand komt ooit te weten wat er met hun

We denken dat we een meer zijn. Maar we zijn een oceaan diep binnenin, al houden we vast dat we n meer zijn. En dat meer droogt uit als t geen nieuwe voeding krijgt. Dus we hebben meer en meer nodig om ons meer in stand te houden. En dat meer moeten we ook nog verdedigen want anderen willen ook meer van jouw meer, want hun meer willen ze ook in stand houden. En de ene heeft een groter meer, en vind zich dan geweldig. Maar ja dan komt weer angst om de hoek kijken, moet hij dat meer dus weer verdedigen. Voor anderen is t ook heel verleidelijk dat meer aan te vallen, zo opgeblazen. En andere meertjes zijn heel klein, voelen zich ook heel klein en drogen meer en meer uit. Ze verpieteren helemaal, hebben moeite zich in stand te houden. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ondertussen zijn we dus die grote oceaan. Maar ja als we vasthouden aan dat meer zullen we nooit die oceaan kunnen ervaren. Nooit gevuld, vervuld zijn, altijd afhankelijk. Binnenin is die Eeuwige Levende

Wat je ook doet, als je het met vreugde doet, als je het met liefde doet, als wat je doet niet puur uit berekening gedaan wordt, dan is het creatief. Als daardoor in je iets ontstaat dat je groei bevordert, is het spiritueel, is het creatief, is het goddelijk. Je wordt goddelijker naarmate je creatiever wordt. Alle godsdiensten zeggen dat God de Schepper is. Ik weet niet of hij al dan niet de Schepper is, maar één ding weet ik zeker: hoe creatiever je bent, des te goddelijker word je. Als creativiteit tot een climax komt en je hele leven creatief wordt, leef je in God. Dus moet hij de schepper wel zijn want zij die creatief zijn benaderen hem het meest. Houd van wat je doet. Wees meditatief terwijl je iets doet - wat het ook is... Ongeacht wat het is.. Dan ontdek je dat zelfs schoonmaken creatief kan zijn. Je doet het met zoveel liefde dat je van binnen bijna zingt en danst! Als je met die liefde de vloer dweilt maak je een onzichtbaar schilderij. Je bent dat moment zo in verrukking d

De puzzelstukjes liggen in jezelf. Ze zijn in je hart geschreven. Je hoeft slechts de deuren te openen, je hart te openen voor de informatie, voor het Weten in jezelf. En alles zal op zijn plek vallen. En overal om je heen zul je die situatie's , die mensen aantrekken waar je weer verbinding mee mag voelen, her-kenning. Al ben je nog met zo weinigen, als het verlangen diep en innig geworden is zul je, je broeders en zusters aantrekken waar je waarlijk thuis mag komen. Als je geraakt bent door een Liefde die eigenlijk voor deze wereld niet te bevatten is, een waarlijk geluk vinden in jezelf. Een Liefde die je aan de ene kant heel klein en nederig maakt en aan de andere kant vrij van zoveel waar mensen zich aan vastgeklampt hebben. Meer en meer dat iets anders in jou kan gaan groeien. Een ten diepste ervaren dat het geluk niet buiten jezelf gevonden kan worden. Als je aan jouw innerlijke puzzel wil blijven bouwen, in t eigenlijk niet meer anders kunnen, willen. Dan z