Kagib Weteninhethart

Hoe meer dat de Ziel in jou ruimte krijgt, je het spel doorzien hebt, kan het je niet meer gevangen nemen, kun je er niet meer bevangen door raken.. Het doet je allemaal niet zoveel meer, het gevecht is voorbij. Je hebt gevonden wat alles omvat. Alles omvat met begrip met Liefde en niemand kan je daar dan meer uithalen. Dan ben je niet geïsoleerd van die wereld, juist niet. Je bent verbonden met alles en iedereen in die Liefde. Het komt eropneer, alles is dan recht gemaakt en daardoor is er ware recht-vaardigheid. Je Liefde is voor iedereen, als een vanzelfsprekendheid. Overal waar ontvankelijkheid is stroom je uit, en waar geen ontvankelijkheid is. Ook hen omvat je met Liefde met begrip. Er is geen oordeel meer, geen vijand, geen voor of afkeur. Je hebt in alle eenvoud lief. Dit kan nog confronteren, in wie je bent. En alles wat nog niet recht in jouzelf gemaakt is zal intens oplichten, zichtbaar worden totdat het gezien is en oplost in het Licht. Je Ziet wat is, doorziet wat is ...

De kern van het Niets zijn is, dit waarlijk beleven in jezelf, dat er dan ook geen verwarring meer is mbt tot het leven om je heen. Dat voegt zich daarnaar. Juist als je tot dit Niets gekomen bent zal die verwarring er niet meer zijn mbt de maatschappij. Je doet wat binnen je mogelijkheden ligt, en als t niet werkt laat je weer los. Juist als je in het Niets bent, jezelf als Niets ervaart is er een grote innerlijke Kracht waar je vanuit leeft. Je doet gewoon wat t moment vraagt. Als je tot Niets geworden bent is de afhankelijkheid verdwenen. Je kunt niet meer klein gemaakt worden, maar ook niet meer groot. Je bent gewoon die je Bent. Je kunt ontvangen zonder je verheven te voelen als mensen blij zijn in wat je doet of bent. Daar zit dan geen dualiteit meer in. Want als je tot Niets geworden bent kan de ander je geen pijn meer doen. Als je tot Niets geworden bent, wat betekent dat t ego verdwenen is dan doe je in t moment wat nodig is, wat past, wat dat moment vraagt. Of dit bedrei...