Kagib Weteninhethart

Zien wat is, wat werkelijk is. Willen we dat werkelijk zien? Dit echt toelaten heeft gevolgen, kan verandering betekenen. Wat misschien onveilig lijkt, onzekerheid, angst. Alles wat je hier leest kan veel opwekken. Maar durf je dit te laten gebeuren, toe te laten, durf je jezelf te laten raken? Of blijft het een mentaal spelletje, reageert je verstand dat bagatalisseert, wegwuift, goed praat. Zoveel spelletjes dat t verstand kan spelen. Maar als t hart kan spreken, dan zul je t Weten, en dat zal uiteindelijk gevolgen krijgen. Zien wat is, met alles erop en eraan. Alle mooie en minder mooie dingen. Eigenlijk dwars door alles heen kijken, alles wat je doet. Ook je egospelletjes, je verdedigingsmechanismen, je bescherming zoeken, alles zien, alles durven zien. Ook zien waar je automatisch reageert, de automatismes. Geen echt leven hierin, slechts het verleden wat reageert en geen enkele verandering die hierin plaatsvindt. Alles bij het oude, want dat is veilig. Dan hoef je niet in jezelf

Is dit niet waar, dat alleen ons ego gekwetst kan worden en niet de Liefde? De Liefde is echt onkwetsbaar, is alleen Liefde, omvat alles met Liefde en begrip. Maar in ons ego kunnen we wel gekwetst worden. Dat mag ook allemaal, het is wat het is, maar de Liefde kan alle kwetsingen uiteindelijk laten verdwijnen. Alles wat wonden kan slaan, alles wat beladen is, geladen is, waar iets op zit, waar raakpunten zijn. Juist door eerlijk toe te laten dat dit alles er is, kan het verdwijnen, door het Licht erop te laten schijnen. Dit Licht heeft geen oordeel, het Weet, Ziet wat is, helemaal onpersoonlijk. En als we dit toelaten, dan kan er heling komen. Zolang het hart open blijft, leef je, kunnen dingen veranderen, kan er nieuw inzicht komen. Kan het Leven, kan de Liefde je inlichten. Heel kwetsbaar vaak. Het kan fiks pijn doen tussendoor, waar maar die aanrakingspunten zijn. Maar het is de enige mogelijkheid om weer heel te worden, waarlijk Vrij. Als we ons hart sluiten is dit proces voorbij.