Kagib Weteninhethart

Is dit niet waar, dat alleen ons ego gekwetst kan worden en niet de Liefde? De Liefde is echt onkwetsbaar, is alleen Liefde, omvat alles met Liefde en begrip. Maar in ons ego kunnen we wel gekwetst worden. Dat mag ook allemaal, het is wat het is, maar de Liefde kan alle kwetsingen uiteindelijk laten verdwijnen. Alles wat wonden kan slaan, alles wat beladen is, geladen is, waar iets op zit, waar raakpunten zijn. juist door eerlijk toe te laten dat dit alles er is, kan het verdwijnen, door het Licht erop te laten schijnen. Dit Licht heeft geen oordeel, het Weet, Ziet wat is, helemaal onpersoonlijk. En als we dit toelaten, dan kan er heling komen. Zolang het hart open blijft, leef je, kunnen dingen veranderen, kan er nieuw inzicht komen. Kan het Leven, kan de Liefde je inlichten. Heel kwetsbaar vaak. Het kan fiks pijn doen tussendoor, waar maar die aanrakingspunten zijn. Maar het is de enige mogelijkheid om weer heel te worden, waarlijk Vrij. Als we ons hart sluiten is dit proces voo

Is toch n geweldig perspectief. Wat binnen de tijd, de dualiteit, ook allemaal plaatsvindt. Wat we hier ook doen, buiten de tijd, in de Eeuwigheid, is dat wat de Oplossing is, de Verlossing. Uiteindelijk voor iedereen. En die Oplossing, die Verlossing is nu aanwezig, en elk volgend nu. Als de tijd rijp is, als het leven ons zozeer gelouterd heeft dat we ons hart willen openen dan zal dit ons omarmen, verwarmen, vervullen. Dan zullen we meer en meer hiermee, met/in de Liefde mogen versmelten, een worden. Dit gebeuren vindt plaats in interactie met de duisternis, met de verwarring de soms ten hemel schreiende wanhoop en verdriet. De diepe donkere nacht, helemaal verloren zijn, geen uitzicht meer op wat dan ook. Juist dan kan er ontvankelijkheid komen voor dat Licht voor de Liefde, voor de Oplossing, voor de Verlossing. Het is aan ons wanneer we er rijp voor zijn, maar eens, ooit, binnen de tijd, zullen we klaar zijn, en de eeuwigheid binnen kunnen stappen. Het Licht zal meer en