verzamelen
Na enkele dagen kwam een rood met zwarte eekhoorn, toen hij eenmaal aan ons gewend was, naderbij en ging op de vensterbank zitten om min of meer knorrige geluidjes te maken. Hij wilde kennelijk nootjes. Waarschijnlijk hadden alle bezoekers van dit gebied hem nootjes gevoerd, maar nu waren er niet veel toeristen meer, en hij moest nodig een wintervoorraad aanleggen. Het was een vrolijke, bedrijvige eekhoorn, altijd klaar om te verzamelen wat hij maar kon voor de vele maanden van kou en sneeuw, die op komst waren. Hij huisde in een holle boom, die vermoedelijk al jarenlang dood was. Zodra hij een nootje te pakken had, rende hij over het veld naar de hoge stam, raasde luidruchtig omhoog, onder het uiten van dreigende, agressieve geluidjes, verween in een gat en suisde dan weer zo snel langs de stam omlaag dat je dacht dat hij zou vallen; maar dat gebeurde nooit. Op een ochtend namen we er de tijd voor hem een hele zak nootjes te voeren; hij werd heel vertrouwelijk en kwam zelfs in d...